Vooraf leken de vooruitzichten goed tegen De Toren Arnhem. Wij waren compleet, op papier een tikje sterker, hadden een verzoek om een bord vooruit te spelen vriendelijk geweigerd en waren na ronde 3 en 4 in de winning mood bovendien.
Op de laatste dag van het jaar, zaterdag 31 december,wordt het open snelschaakkampioenschap van de SGA gehouden.
Het Zieltogende Zesde heeft een nieuw dieptepunt toegevoegd aan een schier oneindige reeks net-niet-prestaties en regelrechte debacles. De wedstrijd tegen de Vrienden van De Amstel 1 werd een kansloze inmaakpartij, 2-6. Na afloop van de wedstrijd diende captain Dennis Breuker zijn ontslag in.
Afgelopen dinsdag was de 14e en voorlaatste ronde van de 1e turnus van de wintercompetitie. Een mooi moment om de tussenstand van de verschillende ratinggroepen te publiceren.
Voor de 2e ronde van de KNSB-beker stond de match Caïssa-Oegstgeest op het programma. Op papier een gemakkelijke wedstrijd: een eersteklasseteam tegen een tweedeklasseteam.
Voor de achtste finale van de SGA-cup stond de match Caïssa-Almere op het programma. Op papier een gemakkelijke wedstrijd: een promotieklasseteam tegen een eersteklasseteam.
En zo leek het ook te gaan. Rond 23.00 uur stonden Jean-Louis (bord 3) en Jan (bord 4) gewonnen. Jack (bord 1) had een pion meer, maar nog wel een lastige stelling. En Dennis (bord 2) had een ontzettend gelijke stelling, maar wel minder tijd.
Het vlaggenschip van de vereniging heeft in de vierde ronde uitstekende zaken gedaan. Het versloeg het eerste team van Zukertort Amstelveen met maar liefst 6½-3½. Daarmee heeft het zichzelf een uitstekende dienst bewezen en staat het inmiddels op een derde plaats in de competitie.
Caissa 1 en 4 hebben zaterdag met ruime cijfers gewonnen bij Zukerkort Amstelveen. Het vlaggenschip won met 6,5-3,5, mijn eigen team trok met 5,5-2,5 aan het langste eind (hè bah, wat een vreselijk sportcliché!).
Aangezien ik al na twintig klaar was tegen Waldemar Moes van Zukertort 3, had ik natuurlijk als goed verslaggever een gedetailleerd bericht kunnen maken van de nog resterende partijen van beide teams. Ik gaf echter de voorkeur aan een goed gesprek met mijn sympathieke tegenstander, voorzien van enkele glazen rode wijn, in de hoop de individuele uitslagen later wel van de KNSB-website te kunnen plukken. (Helaas, het is nu maandagochtend en ze staan er nog steeds niet op!).
Hoe dan ook, langzaam kwamen de spelers binnendruppelen in de gezellige bar. Hans Ree won van Florian Jacobs, terwijl in mijn team Bert Westra en Aldo van de Woestijne - bij hem moet ik altijd denken aan de Vlaamse schrijver Karel Vandewoestijne - eveneens het punt hadden gedeeld.
Eenmaal bovengekomen in de speelzaal zag ik dat het goed was; beide teams zouden gaan winnen met ruime cijfers. Kopman Paul van der Sterren had een vreselijk ingewikkeld toreneindspel met een pion meer, waarvan ik geen flauw idee had hoe je dat in godsnaam moet winnen.
Voor mij persoonlijk was het een bijzondere middag. Zelf heb ik van 2004 tot 2008 bij Zukertort gespeeld en ik woon in het fraaie Bovenkerk, onderdeel van Amstelveen. Dichter bij komen de KNSB-partijen niet dit seizoen. Tot mijn onuitsprekelijke vreugde constateerde ik dat er de afgelopen jaren vrijwel niets is veranderd bij Zukertort. De speelzaal is een oase van rust met mooie stukken en borden, pinnen kan nog altijd niet (de ING-automaat zit immers om de hoek) en de tosti's zijn ook anno 2016 van bovengemiddelde horecakwaliteit!
