De Volgevreten Vedetten van het zesde traden volgens traditie vroeg in het seizoen aan tegen de Talentvolle Tijgers van het zevende. Waar deze wedstrijden de afgelopen jaren complete oorwassingen waren, damnatii memoriae zou ik haast zeggen, met een gemiddelde uitslag van 7,8 – 0,2, was het nu slechts aan netwerkverwarring te danken dat het zesde de moede overwinning in de schoot kreeg geworpen.

Wat was het geval? De Brave Bert, teamcaptain van het zevende, had in moderne 2.0-stijl geheel vertrouwd op nieuwerwetse communicatiemiddelen om zijn team bijeen te roepen. Waar ikzelf dreig met handen afhakken als mijn teamgenoten zich niet expliciet en minimaal een week tevoren aanmelden, gaat Bert een achterhaalde jaren 60-geachte volgend, uit van de goedheid en eigen verantwoordelijkheid van zijn spelers. Spamboxen, gebroken servers, verwarring over teamindeling en andere ongemakken deden de rest, en zo stond het zonder spelen al 2 – 0.

De geruchten alsdat de Wijze Westera hier bewust op heeft aangestuurd, om het zesde een kontje te geven in de richting van het ook dit jaar onvermijdelijke kampioenschap, moest ik van hem expliciet en met klem weerspreken. Bij deze!

Nu moet ik de lezer waarschuwen dat ik eenmalig en tegen mijn natuur in een geconcentreerde partij heb gespeeld, en wel in die mate dat ik van de andere borden, behalve de mij aanpalende, weinig tot niets heb meegekregen. Ik kan u melden dat Jos van Ommeren remise maakte aan 5, en invaller Lance Oldenhuis verloor aan 7: 2,5 – 1,5. Dit rekenen wij met name Jos ernstig aan. U moet weten dat de indeling van het zesde geschiedt op basis van gevoels-TPR. Dat wordt bordje 8, Jos! (Bij het zevende hanteert men het suffe en subjectieve zogeheten “echte” TPR-systeem. Ha!)

Nirav, aan bord 1, richt zich na mijn recente coaching terecht ook meer op de gevoels-TPR dan op een nietszeggende hoge score. Een vroege overwinning helpt daarbij, heel juist, Nirav, en zeker een strakke en gecontroleerde overwinning met zwart! Nieuwkomer Aad Roemersma won ook, en toonde en passant de superioriteit van het gevoels-TPR-systeem aan: Eigenlijk kwam hij er niet aan te pas, naar verluidt stond hij tussen de 5 en de 10 pionnen achter maar kreeg hij met een suf vorkje een dame in de schoot geworpen. 4,5 – 1,5.

In de overige twee partijen spatte de genialiteit van de borden, en het moet gezegd, het waren drie oud-US-ers die hiervoor zorgden. Nu heb ik niets tegen de mensen van Watergraafsmeer, Memo, Caïssa, of hoe die clubjes allemaal mogen heten of geheten hebben; sommige van mijn beste vrienden zijn Watergraafsmeerders, Memoïsten en Caïssanen! Maar toch, het was fijn om even terug te zijn in de jaren 80, in de kelders van de H’88, waar tussen de etensresten van de mensa en het verschraalde bier, onder het destijds heel gebruikelijke genot van hallucinerende pijpjes, de meest geweldige partijen werden gespeeld door legendarische en toen al verlopen helden als Henk Simon, Rob van Gompel, de gebroeders

Turk, Adriaan Houtsmuller, en jawel, ook de heren Stigter, Van Ommeren, Westera, Spaan en Ordodi.

Allereerst en voorop Bert, die tegen de onverslaanbare Jack al pionnen inzettend, stukken offerend, meervoudig multi-ontvorkend, kruispenningend en excelsiorerend een opnieuw geniaal maar vergeefs punt drukte. Aan het andere bord zorgde halma-kampioen Stigter voor een tweezijdige opsluiting van de helft van de witte en zwarte stukken, geïnstigeerd door zijn zwarte dame op a2. Ikzelf zat wat te suffen in de opening maar toen het erop aankwam berekende ik wilde uitbrekende varianten met veel offers en zelfs een tweepaardenmat. Hoe het stond zal ik wel nooit weten, want schaakcomputers zijn mij te ingewikkeld, maar Jurgen gaf op uiterst onbenullige wijze een pion weg, hetgeen bleek te leiden, na langdurige tweezijdige multislag, tot een slotoffer en eeuwig schaak.

5-3. Niet best, maar zoals voetbalcommentatoren weten, de kracht van een sterk team is om slechte wedstrijden te winnen. Nou vernamen wij dat concurrent Gambiet dit jaar met diverse meesters en grootmeesters aantreedt. Dat mag waar zijn, maar dit zal geen belemmering vormen voor de nu al zekere promotie van ons geliefde zesde!