Zaterdag 17 september
Rik verloor in sneltreinvaart van Lex Jongsma, evenals vorig jaar, waarna Roel van Duijn en Lex Jongsma nog erg goede vriendjes werden omdat ze allebei in 12 zetten hadden gewonnen of zoiets.
De telefoon van Jan Rooze maakte gelijk. Abe’s stelling stortte als vanzelf in elkaar, ik vraag me wel eens af hoe je dat toch doet. Bij Dennis leek het ook een treurige boel. Abe en Dennis probeerden lering te trekken uit het stukje in CN van Leon Pliester met als motto “als je verloren staat zoek dan je heil in de tijdnood”. Bij Paul en Helmer gloorde wel wat hoop. Jos verloor van Kick Langeweg (volgens de VAS kibitzers moet je ook geen eindspel tegen Kick ingaan, dat kan nooit goed aflopen)
Bij de eerste tijdscontrole vielen er weer twee beslissingen. Helmer won, Ron verloor, het publiek dacht in eerste instantie onnodig, maar in de analyse bleek het toch onhoudbaar.
Paul stond misschien wel gewonnen en Dennis stond nog steeds wel ongeveer verloren, maar niet meer zo verloren als eerder in de partij. Paul vond remise wel OK en Dennis verloor.
De details op een rijtje:
Caissa 3 (2081) - VAS (2208) 2½-5½ 1. Francis Lesman (2042) - Jan Rooze (2368) 1-0
2. Paul Janse (2087) - Aran Kohler (2263) ½-½
3. Rik Salomons (2120) - Lex Jongsma (2198) 0-1
4. Jos ten Hacken (2139) - Kick Langeweg (2316) 0-1
5. Dennis Breuker (2054) - Pim Ghijsen (2189) 0-1
6. Abe Willemsma (2065) - Victor Hendriks (2147) 0-1
7. Ron Hoffman (2103) - Martijn van der Eijk (2126) 0-1
8. Helmer Wieringa (2037) - Niels van Dam (2059) 1-0