De meest directe collega van één van mijn beste vriendinnen verblijft na een vervelende valpartij met diverse breuken op de revalidatieafdeling van verpleeg- en verzorgingshuis Vreugdehof. “Ik heb nu zo’n bijzondere man op de gang”, vertelde zij mijn vriendin. “Eindelijk iemand hier in dit huis met wie je een goed gesprek kunt voeren. En hij is 103 jaar oud…”. “Dat is professor Van Hulst”, zei mijn vriendin, die mijn verhalen over de professor wel kent. “Hoe weet jij dat nou?” “Nou ja, 103 jaar oud… een goed gesprek… dat is er maar één in Amsterdam!”
Om een lang – zeer lang, bijna 104 jaar lang – verhaal kort te houden: ons oudste clublid is sinds afgelopen zaterdag opgenomen in Vreugdehof. Tijdelijk of niet, dat is niet bekend, ik heb nog geen contact gezocht of gehad. Hij is in ieder geval J.H. Donner achterna gegaan. Sturen we allemaal een kerst- of nieuwjaarskaart?
Ga zondag even naar hem toe. Maurice A. is vandaag op bezoek geweest. Helderheid nog uiterst goed. We houden jullie op de hoogte en: inderdaad: goed idee van Jaap. Allemaal een kerstkaart. Dat zal hem goeddoen.
Vanmiddag met Maurice een uur bij hem geweest. Klaterhelder en wist enkele oude gedichten nog foutloos te citeren. Hij voelde zich matig, maar voelde zich wel “vooruit” gaan. Hij groet jullie allen.
vr gr Willem.
ps. Adres is Vreugdehof aan De Klincke 111, 1083 HH Amsterdam. Een leuk oud en nieuwkaartje? W.
Goed om te lezen, Willem, dat je nog “vooruit” kunt gaan als je bijna 104 bent. Het is een taaie (maar dat wisten we al).
De oude baas is weer thuis. Citeert nog hele strofen van gedichten van Staring en andere dichtkunstenaaars. Lopen gaat eigenlijk niet meer. Hij groet u allen.