We waren afgelopen zaterdag te gast bij Paul Keres. Een leuke en grote club uit Utrecht – ook wel bekend van de massakampen vroeger uit de tijd van Euwe (de club). Op papier is hun tweede team net ietsje sterker dan ons tweede. En tot nu toe deden ze het uitstekend in klasse 2B met een gedeelde eerste plek. Nu heeft ons tweede de afgelopen jaren wel eens de neiging gehad om van de koploper te winnen, dus dat laatste bezoemde vooraf niet veel angst in.

Paul Keres is verhuisd van hun mooie plek dichtbij de Utrechtse grachten naar een lokatie verder uit het centrum. Het schoolgebouw is niet heel sfeervol van zichzelf. Maar ze wisten de inrichting vol schakers lekker rommelig en gezellig te maken wat prima past bij de club. Niet zo gezellig was het vooruitzicht na 3 uur spelen. Ik was zelf er in ieder geval van overtuigd dat ik mijn langzaam iets beter wordende stelling in winst zou moeten omzetten om nog een beetje kans te houden op gelijkspel. Maar toen ik na lang proberen als laatste klaar was – mijn tegenstander verdedigde tot remise in een interessant eindspel – deed de uitslag op mijn bord er al niet meer toe.

Invaller Martin was als eerste klaar met remise op bord zes. Ik heb weinig van deze partij gezien, het zag er correct uit. Op bord 3 had Paul H. een off-day. Het was niets vanuit de opening en het werd ook niets meer. Paul had een baaldag – kan gebeuren. Paul J. speelde twee borden lager daarentegen een prima partij. Hij vond een mooie tegen-intuïtieve zet door het opgeven van zijn sterke aanvalsloper en daarmee het loperpaar. De voordelen bleken legio en nadat Paul op zet 34 nog al zijn pionnen had, had zijn tegenstander er nog vijf. Snel daarna was het over. Het was niet de enige belangrijke inbreng van Paul in deze match. Vooraf had ik op zijn suggestie hem en Maarten omgewisseld in de opstelling. Prima plan!

Anno speelde een prima partij. Ik heb er niet veel van gezien, behalve dat hij volgens mij steeds iets beter stond. Hij wikkelde af naar een gewonnen pionneneindspel en schoof dat uit. De remise van Evert was gecompliceerder, vooral door toedoen van Evert zelf. Het kwaliteitsoffer was niet nodig en daarna was het verdedigen geblazen. Maar dat deed hij fraai. De witte koning werd opgesloten een omdat ieder schaak daarna mat zou zijn kon zijn tegenstander weinig meer dan de stelling dicht houden. Zo stonden wij 3-2 voor, maar het was niet rooskleurig. De beoogde stukwinst van Rob in een Chigorin bleek een val. Het stuk ging er niet af, maar de stelling van Rob wel. Vervolgens heeft Rob uren tegen een verloren stelling aangekeken. Maarten moest nog langer verdedigen. Rond zet 12 ging er een pion af na een truc door het centrum. Rob en Maarten bikkelden door. Infinite resistance noemde Dvoretski dat na de partij Kasparov – Short. Hoe verloren je ook staat, maak het je tegenstander zo moeilijk mogelijk.

Er waren nog drie partijen bezig. Ik probeerde erdoorheen te komen in een eindspelen met torens en paarden. Maarten en Rob stonden allebei nog steeds een pion achter. En toen ging het plots snel. Rob wist de zwarte vrijpion op d2 te winnen. Er onstond wel een vrijpion op g5 die ook nog gewonnen moest worden terwijl de rest van het paardeindspel zich aan de andere kant van het bord afspeelde. Dit leidde tot de ondergang van het witte paard, maar omdat deze onderweg nog wat pionnen kon meenemen kon zwart totale liquidatie naar remise niet meer tegengaan. Bij Maarten was het helemaal spectaculair. Eerder had zijn tegenstander blijkbaar naar een gewonnen eindspel af kunnen wikkelen. Maar de manier waarop hij probeerde te winnen had tegenkansen gecreëerd. Plots zat er een offer in. Gevolgd door nog een offer. En toen was het mat. Als je wilt weten hoe – de stelling komt binnenkort op de combinatierubriek van deze site.

Buiten had een storm takken van de bomen geraasd. Binnen werd het 5-3 en we hebben twee belangrijke punten gescoord.