Van alle, van álles!  Het begon ooit met voornamelijk muziek, muziek toevertrouwd aan een grote, ronde schijf en in de volksmond kreeg dit de naam grammofoonplaat mee; eerst met een omloopsnelheid van 80 en 78 toeren, later, door de voortschrijdende techniek teruggebracht tot 45 en 33 toeren per minuut; ach, de ouderen onder ons weten zich dat vast nog wel te herinneren. Platen, vervaardigd van een plastic dat weer de naam vinyl ontving.

Maar niet alleen muziek: ook kwamen er platen met cursussen Engels, Duits en Frans op de markt.  En grammofoonplaten waar dichters voorlazen uit eigen werk, platen met voetbalverslagen en toneelvoorstellingen met Snip en Snap, pastoors die platen uitbrachten met sermoenen, dominees met preken. Ach, je kunt het zo gek niet bedenken of er is altijd wel ergens een grammofoonplaatje van.

Maar van schaken?  Schaken op vinyl?  Daar had ik nog nooit van gehoord, laat staan gezien… totdat ik bij toeval er inderdaad eentje tegenkwam.  En nog wel met twee toppertjes: Hans en Jan! Een plaat, zo staat op de binnencirkel geschreven, uit 1979. Had ik dát maar geweten… Wie weet hoeveel positieve invloed dat op mijn spel zou hebben gehad. 

Vermoedelijk is deze plaat (hoe groot zal de oplage geweest zijn?) de enige in zijn soort; en zeker voor een waanzinnige schaakverslaafde bij mij helemaal op z’n plek.

Inmiddels ben ik ‘m aardig grijs aan ’t draaien.

Willem