Waar haal ik de euvele moed vandaan om met mijn bescheiden 1397 ELO punten (volgens de KNSB-ratinglijst van 1 februari 2010) een partij van de week in te sturen? Misschien om nog eens te laten zien hoe er in de lagere regionen wordt geschaakt? Om de bittere nasmaak van mijn openbaar gemaakte nederlaag tegen Angstgegner Johan van der Klauw (dit was mijn tweede nederlaag tegen Johan!) zoeter te maken? Omdat mijn eerste kennismaking met het Fajarowicz-gambiet wel eens de reden zou kunnen zijn waarom ik ooit besloot met Wilfred lid te worden van Caissa, stiekem hopend na bestudering van deze opening mijn tegenstanders te kunnen verschalken?