Bord 1: Roel speelde met zwart zijn beproefde Leningrader maar was met zijn hoofd bij Chopin. Daags na deze wedstrijd wist hij op de sterfdag van Chopin in de concertzaal Emile van Leenen in Leiden de Mazurka opus 7 nr. 1 in bes te spelen en dat stemde hem in mineur, zodat hij een stuk weggaf en verloor.
Bord 2: Stephan speelde met wit een scherpe variant van het Slavisch, bekend uit de matches Euwe-Aljechin, en zo’n variant moet je goed kennen. Stephan kende hem niet goed en verloor.
Bord 3: Ruud speelde met zwart volgens Fritz 9 een vlekkeloze partij. In Alkmaar liet hij een modelpartij nog remise lopen, ditmaal won hij met zwart. Waar moet dat heen met dit veelbelovende nieuwe lid? Naar het graf, zoveel is zeker.
Bord 4: Evert zette met wit in een Konings-Indiër alle stukken op de juiste velden, maar de punch ontbrak. Het witte spel op de damevleugel kwam te langzaam op gang en dan wint zwart op de koningsvleugel.
Bord 5: Aad nam buiten medeweten van zijn teamcaptain een snipperdag. Juist voordat het fatale uur op de klok voorbij was verscheen Marnix Godding om in te vallen en met weinig tijd hield hij met zwart onberispelijk remise.
Bord 6: Bert Westera maakte met wit na wisselende krijgskansen in een dame-eindspel remise.
Bord 7: Rob moest met zwart in een vierpaardeneindspel vechten voor remise en deed dat bekwaam.
Bord 8: René kwam slecht te staan, maar had in het eindspel opeens een vrije a-pion buiten bereik van de zwarte koning. Een verrassende winst.
Een teleurstellende 3,5-4,5 nederlaag derhalve, maar wij zijn de hoop op handhaving zeker nog niet kwijt.
Verslag van Ruud van Caspel.
Was dit het debuut van Marnix in de KNSB? En dan een mooie remise met een uur minder tijd? Grote klasse!
Is dit geschreven door van Caspel of René? In ieder geval hebben we er een getalenteerde en humoristische auteur bij! Chapeau.
Het is geschreven door Ruud van Caspel. Ik herken zijn stijl. Een nadere kennismaking volgt, in de aanstaande editie van CaissaNieuws!