Onze laatste wedstrijd hadden we gewonnen en dus had de captain voor een vrijwel identieke opstelling gekozen. Tjerk zat in Frankrijk, maar Jan zou weer meedoen en zijn vaste plaats op bord acht innemen. Een dag voor de wedstrijd meldde Jeanne plots dat ze nog in Zweden zat, maar ze zou de volgende dag om half zeven op Schiphol arriveren. Een half uur voor de wedstrijd kwam er een telefoontje: de accu van Jeanne’s auto was leeg, dus was ze waarschijnlijk iets later. Nu zijn we dat van haar gewend, maar dit keer kwam het wel bijzonder slecht uit en zag de captain de zaak donker in, maar hij wenste zijn opstelling niet te wijzigen. Het werd acht uur en Jeanne kwam, zag… en overwon. In een eindspel met een kwaliteit achter op bord vier offerde ze haar paard en liet een van haar doorgelopen pionnen promoveren, waarna ze haar tegenstander net op tijd mat zette. Op dat moment had de captain op bord zes een al even vroege als pijnlijke nederlaag geleden, na op de vijfde zet ruim gewonnen te hebben gestaan. Gelukkig was Marnix op bord een bij een slechtere stand remise overeengekomen met zijn tegenstander. Het pikante aan deze remise was dat die tot stand kwam na zetherhaling (sic! zie ook het eerdere aan deze wedstrijd voorafgaande verslag van Huib Vriens op deze site), die Marnix tegenover de toekijkende teamleider van het Probleem 4 (de wedstrijdleider was op dat moment niet in de buurt), nadat hij de klok had stilgezet, vaststelde. Tussenstand: 1½ – 1½. Nog steeds te weinig bordpunten voor een kampioenschap van een Caissa-team. Maar een gang langs de borden leerde dat weliswaar Wim op bord twee een ingewikkelde doch weinig rooskleurige, maar Matthijs op bord vijf een ingewikkelde doch redelijk rooskleurige stand had. Bij Jaap (Tanja) op bord zeven was de situatie eerder krankzinnig en naar Jaaps gniffelende opstanden van zijn stoel te oordelen helaas hopeloos, terwijl naast hem Jan op bord acht een rustige partij speelde waarin hij licht voordeel had. Inmiddels was Wim in tijdnood gekomen en had moeten capituleren. En toen kwam Jaap (van V.) op bord drie ineens een volle toren voor te staan. Dat voordeel buitte hij optimaal uit en won knap: 2½ – 2½, Caissa 13 kampioen (bravo! En proficiat!!) en Jaap mocht met een glas witte wijn van captain Leneke zijn partij analyseren. Ook voor Caissa 14 kon het nog een beetje feest worden. Want ineens had Jaap (T.) toch nog remise uit zijn schier uitzichtloze positie gehaald en nu gloorde voor Caissa 14 plotseling zelfs nog hoop op een onmogelijk geachte derde plaats in onze competitie. Helaas was deze hoop van korte duur, want Jan moest zijn voordeel prijsgeven en raakte in het eindspel ook nog eens zijn toren kwijt en verloor. Maar omdat Matthijs wederom erg knap won door in de laatste drie minuten zijn tegenstander twee stukken afhandig te maken speelde Caissa 14 met 4 – 4 gelijk tegen Het Probleem 4 in een bijzonder sportief verlopen wedstrijd

Uitslag

Caissa 14                    –           Het Probleem  4      :           4 – 4

Marnix Godding             –           Henk Kelch                :           ½ – ½ 

Wim Wijnveen              –           Kees Heijnis               :            0 – 1

Jaap van Velzen            –           Ronald Kersbergen     :            1 – 0

Jeanne Potters             –           Rik Oskam                 :            1 – 0

Matthijs Jansen             –           Maarten Roos            :            1 – 0

Karol Lesman                –           Willem Visser              :           0 – 1

Jaap Tanja                   –           Paul Aarsman             :           ½ – ½ 

Jan van der Pouw        –           Ron Segers                  :           0 – 1