En weer een partij (van de week?) van mij. Niet omdat Paul mij mailde: "Het gaat niet om de kwaliteit, maar om de kwantiteit. Voor je het weet beschik je over een goede fles wijn." Want daarvoor was deze partij zeker niet goed genoeg. En die fles wijn is toch al zeker voor Angelo, met zijn overwinning op Eelke. Waarom wel? Omdat ik tijdens de partij lekker zat te genieten. Ook al viel het resultaat tegen...
Mark Van Ojik (2317) - Dennis Breuker (1996), 2013.02.12
Tja. Leer ik het dan nooit? Ik heb deze competitiehelft in vier van de vijf partijen veel minder tijd gehad dan mijn tegenstander, wat me minimaal anderhalve punt heeft gekost.
Ik had het er vandaag nog met een collega op mijn werk over. Hij suggereerde een armband die steeds strakker gaat zitten hoe langer ik nadenk. Totdat het echt niet meer houdbaar is. En zodra ik een zet doe, is de beknelling weer weg. Of iets met stroom, of scherpe punten. Laat uw fantasie de vrije loop gaan. Hans de Vilder heeft me ooit tien euro beloofd als hij bij zet veertig minder dan tien minuten over had. Ook dat hielp bij hem niet. Ik denk dat ik het bij een dure psycholoog moet zoeken of zo.
Ik zal een eeuwige slaaf zijn van degene die mij van mijn tijdnoodprobleem kan afhelpen. Dus kom maar op!