We schrijven 14 maart jl, het is één ronde voor het einde van de competitie en het is de belangrijkste dag van het seizoen voor C7. Concurrent Fischer Z 3 komt op bezoek. Zij staan 1 puntje achter op ons en bij winst gaan zij er vrijwel zeker met de titel vandoor. Maar ze krijgen geen kans en wij winnen met 6,5-1,5. Een goed voorbeeld doet volgen: een dag later wint Ajax op dezelfde manier van Kopenhagen.
We zijn kampioen. Ik vind het grappig dat je bij zo’n individuele sport kan spreken van een teamprestatie, maar hier is dat het geval. De stemming was opperbest en het resulterende elan groot. Ik heb het over:
Stef Nagel. Solide, geduldig, creatief. Kopman, top man.
Herre Trujillo. Teamplayer. Catenaccioplayer. Player.
Peter Hoomans. Somber en geestig. Verwurgt graag.
Theodoor Keijzer. Vadert. Twee uit twee. What else?
Jan Timmerman. Ambitieus. Sfeergevoelig. Va banque no more.
David Laan. Zoefzoef. Coming man.
Peter van der Werf. Diesel. Koopt nu smartphone.
Erik Fokke. Ontroerend desperaat. Vol punt in laatste match.
Wim Suyderhoud. Combi team leiden/lekker spelen kán. #Remiseisookeenuitslag.
De laatste match staat gepland op een vrijdag. Daar gaat u op een andere manier van horen. Het kampioenschap moet nog passend worden gevierd.
Met dank aan supersubs Frans Roes, Peter van der Vlis en Huib Vriens en aan Jack Blanchard voor consequent materiaalmanagement.
Proficiat C7, eindelijk weer een Caissa-team dat kampioen is geworden.