Zaterdag om half 2 zat tegenstander Van der Vecht nog nietsvermoedend achter de witte stukken te wachten, en liep Marnix nietsvermoedend een rondje in de speelzaal. Ondertussen had ik in de wandelgangen een kort gesprekje met Rob Bödicker, de captain van het 4e, dat ging ongeveer zo: "Oei oei, Roemersma is er nog niet", "Kan je hem niet bellen?", "Nee, want je mag geen telefoon gebruiken !", "Dat mag vast wel, heb je zijn nummer?", "Nee, zijn nummer heb ook niet!". De problemen waren Rob te groot, dat was duidelijk. En waar de problemen groot zijn moet er gezocht worden naar creatieve oplossingen. En zo geschiedde het dat Marnix een kwartier lang mentaal werd klaargestoomd voor een invalbeurt, en om tien voor 2 plaatsnam voor zijn debuut in Caissa 4. Zijn tegenstander was maar liefst een 450 elopunten sterker, en had al drie kwartier geleden met c2-c4 geopend, dat dan weer wel.