Na ruim een uur spelen viel er nog weinig te zeggen over de einduitslag. Tommy Koens had zijn tegenstander met een dubbelpion opgescheept, Hamilton was in het Engels bezig, Jan van Banning speelde weer eens een solide partij, Tony Lith verkende bekend terrein, Frans Roes was van plan opnieuw met een Siciliaan te scoren, Boudewijn Thewissen moest een vreemd geplaatst pionnetje verdedigen terwijl er nog wel wat ontwikkeld moest worden. Helmerik Blokland schaakte buiten tijdnood tegen semi-Caïssaan Tejo Hagen maar captain Coen Venema was wel wat gewaagd bezig. Een uur later was zijn schip op de klippen gelopen terwijl bij Boudewijn een brute overval plaatsvond. Ook bij Frans wilde de zon niet schijnen over zijn slagveld. Maar de stand van zaken bij Tommy, Hamilton, Jan en Tony was zonder meer positief. En: Helmerik zat niet in tijdnood. Het laatste half uur zou de beslissing brengen. Frans moest het hoofd buigen na een knap gespeelde aanval van zijn tegenstander. Boudewijn had weliswaar de overval overleefd, maar dat was ten koste gegaan van enkele pionnen. Ook de nul dus. Tony remiseerde na zetherhaling, maar aan het eerste bord had Tommy een remiseaanbod afgeslagen. Jan stond met een toren tegen een lamme loper gewonnen en Hamilton had een overwegende stelling. Ondanks de nullen zag het er niet ongunstig uit. Maar toen: Jan overzag dat ene nare schaakje waardoor opeens een pion kon doorlopen die ten koste van een toren gestopt moest worden. Hamilton greep mis in tijdnood en gaf op. Tommy liet zien waarom hij de remise had afgeslagen en won fraai. Helmerik was toch nog in zijn comfortzone terecht gekomen. In nijpende tijdnood brak hij het verweer van Tejo. De stukken vlogen over het bord maar alles bleef binnen de perken en Helmerik mocht een punt noteren. Helaas, dat was niet voldoende. Einduitslag 2½ – 5½. Au.