Januari 28 werd ik 100 jaar. En dat heb ik geweten. Die dag kwamen mijn kinderen, kleinkinderen en drie achterkleinkinderen: 6, 8 en 11 jaar. Zondag 30 januari sluiting van het Grootmeestertoernooi in Wijk aan Zee; zelf deed ik 32 jaar lang mee in de groep van (ex-)parlementariërs; ik won deze groep 7 keer; dat is dus 25 keer te weinig. De leiding van het Chess Tournament heeft de genoemde sluiting plus de snertmaaltijd aangegrepen om mij op grootse wijze te huldigen. Ingesteld werd de Prof. Johan van Hulstprijs voor een veelbelovend jong schaaktalent; ik mocht deze prijs voor de eerste maal uitreiken, vanzelfsprekend aan Giri.
Zaterdag 6 februari ontving ik samen met mijn gezin mijn overige familie; ik heb namelijk nog twee zusters: 95 en 88 jaar. Samen 30 personen. Dinsdag 8 februari groot feest van Caïssa. Vrijdag 11 februari feest met hoogleraren van de Vrije Universiteit. Zondag 13 februari herdenkingsdienst in de Thomaskerk, Prinses Irenestraat; na de dienst receptie waar 150 personen aan deelnamen; hoogtepunt de toespraak van burgemeester Van der Laan. Is het verwonderlijk dat mijn kleindochter tegen mij zei: opa, jij raakt nog verslaafd aan het feestvieren…

Nu terug naar de achtste, het feest van Caïssa. Alleen wie erbij is geweest, weet welk een geweldige sfeer er heerste en hoe blij iedereen was om samen met jullie erelid – die nu eeuweling is geworden – het glas te heffen. Wat een kostelijke toespraken en wat een welgemeende handdrukken. Bij de vele hoogtepunten van de afgelopen weken waren er twee die ik in ’t bijzonder wil memoreren. Het laatste jaar heb ik zo voor mijzelf een wetenschappelijke studie geschreven, getiteld ‘Albert Verweij, de Bijbel en de Joden’. Zonder dat ik er iets van wist, hebben mijn kinderen deze studie uitgegeven in een luxe boekwerk. Geweldig, wat een verrassing. Maar niet minder groot was mijn verrassing toen ik op het Caïssafeest het prachtig uitgevoerde boekwerk mocht ontvangen waarin ik het middelpunt ben. Ik was wel even sprakeloos (en dat zegt wat voor mij!). Wat enorm veel werk is er verzet door Ed Leuw, Tony Lith & Jaap Tanja (redaktie), terwijl Jeroen Hoogenboom door omslag en vormgeving een meesterstuk leverde. Arno Vriens zorgde voor de prachtige foto op de omslag. En dan die vele schrijvers die de moeite hebben genomen om hun bijdrage te leveren. Uit het putteke van mijn hart zeg ik dat ik hier nooit genoeg dankbaar voor kan zijn, want dit boek is werkelijk een juweel.

En wat het gehele feest betreft, ik hoorde temidden van de vele stemmen toch iemand fluisteren: als het moment is gekomen dat Johan ons voorgoed gaat verlaten, dan zal hij de herinnering aan wat Caïssa op 8 februari 2011 voor hem gedaan heeft, met zich meenemen tot aan de overzijde.