….het 7e middenmotort en wisselt bijzondere overwinningen af met al even bijzondere nederlagen. Dinsdag 29  januari speelden we tegen VAS 6. Eerder hadden we al van VAS 5 gewonnen dus zouden we dat varkentje wel even wassen. Nou dat bleek minder makkelijk dan gedacht. Logisch ook, VAS is een sterke club. Aangezien ik zelf -mede door een verkeerd ingestelde klok- pas om 24.00 uur klaar was heb ik eigenlijk nauwelijks benul van de gespeelde partijen. Een verslag van niks, inderdaad. Maar toch even:  Jack Blanchard speelde aan bord 1 remise tegen een zeer sterke jeugdspeler en was daar min-of-meer-tevreden mee. Invaller Piet van der Weide verloor aan bord 2. Geen idee hoe, wat en waarom. Dat geldt ook voor de winst van Nirav Christophe aan bord 3 en het verlies van  Jurgen Stigter aan bord 4.  Niks van meegekregen. Wel zag ik aan mijn linkerzijde aan bord 7 Angelo Spiler gedegen winnen. En aan mijn rechterzijde aan bord 5 Paul Hummel een punt scoren. Begreep ik niks van. Ik dacht dat Paul omver werd geblazen, maar hij zag dat scherper, beter, dieper. Resteerden de partijen van David Laan en mijzelf. David moest  een punt kunnen maken. En ik, ik zou vast verliezen. Maar dan hadden we in ieder geval de matchpunten binnen. Het ging natuurlijk weer anders: David speelde remise en ik, ik zou nog steeds gaan verliezen. Maar mijn tegenstander miste in een gewonnen eindspel heel vaak de goede voortzetting. Zo vaak dat de partij alsnog remise werd en Caissa 7 de matchpunten binnenharkte. Het gaat met horten en stoten, maar het gaat. Uitslag 4 1/2- 3 1/2.