We speelden in dezelfde, tactische opstelling als tegen Hardenberg. Maar ook dit keer pakte het niet uit zoals we hadden gehoopt. Sterker, we verloren met precies dezelfde cijfers. Achteraf verzuchtte ik ‘ waarschijnlijk hadden we in de originele opstelling ook met 4 ½ -3 ½ verloren en had ik die hele tactische poespas achterwege kunnen laten.’ Teamcaptain zijn is een vak op zich.
Na een uurtje spelen kwam Angelo naar me toe. Hij was tevreden met hoe we stonden. En daar had hij ook wel gelijk in. Een uurtje later vroeg ik aan Olaf hoe hij onze kansen inschatte. Niet best vond hij. En daar hij op zijn beurt gelijk in. Wat kan er dan in een uur veel veranderen.
Marc deed wat-ie moest doen. Winnen op een laag bord. Als Marc één keer beet heeft, laat-ie niet snel meer los. Zo ook deze wedstrijd. Na eerst materiaal te hebben gewonnen zette hij z’n tegenstander mooi mat. Aan het andere einde van de tafel verloor Sander z’n partij. Geen schande natuurlijk aan bord 2. Integendeel. Olaf kwam remise overeen. Wederom een goed resultaat aan bord 1 voor hem. Zelf kwam ik niet verder dan remise aan bord 6. Ik dacht goed weg te komen, maar de ordinateur gaf aan dat de stelling vrijwel de hele wedstrijd in evenwicht was. Het was 2-2 met nog vier partijen te gaan. Wim leek beter te staan. Net als Jos. Angelo zou voor remise moeten vechten en Lance, die had nog 1 minuut 23 voor 22 zetten. Dat zou wel een heksenketel worden. Maar een gelijkspel leek haalbaar.
Helaas voor de onzen. Wim verloor. Meestal stuurt Wim z’n potje nog wel even door nadat de ordinateur er naar gekeken heeft, maar dit keer weet ik niet of hij inderdaad beter stond. Jos won inderdaad. Jos gaf halverwege het seizoen aan op een lager bord te willen spelen, daar zou hij zeker punten maken. En het gebeurde precies zo. Ja, hij is natuurlijk niet voor niks Professor. Die weten dat soort dingen.
Lance haalde de tijdcontrole maar dat ging wel ten kostte van materiaal. Hij kon daarna geen remise bereiken. Aan bord 4 was Angelo nog bezig in een toreneindspel met een pion minder. Het was prachtig om te zien hoe hij dat eindspel remise hield. Helaas kwamen we met 2 overwinningen en 3 remises, hoe zwaar bevochten ook, niet verder dan 3 ½ punt. Bah bah.
Overigens zijn de wonderen de wereld nog niet uit. Als wij in de laatste ronde winnen van koploper Almere 1 en Arnhem verliest, kruipen we net als vorig jaar door de oog van de naald. To be continued.
Ongelooflijk hoeveel pech dit team heeft dit jaar. Alle wedstrijden minstens drie bordpunten halen en dan toch een-na-laatste staan. Heel veel succes de laatste ronde!