Gelukkig waren er geen vrouwelijke spelers op deze competitieavond aanwezig. Het eerste team van ZZ had klaarblijkelijk zwaar getafeld en dat was gedurende de avond en hoe langer de strijd duurde steeds beter te horen.

Nieuw in het 9-tallig team van Caissa 10 dit seizoen zijn Ed Leuw, Jorge Alarcon Ramirez (beiden aangetrokken van Caissa 12) en Michiel van Eijken (na 3 jaar teruggekeerd naar Caissa). Om geen risico te nemen, had Jorge, na het halen van een griepprik, vrij gekregen.

Openingsbijeenkomst Caissa 10 in het Volkshotel (23 0kt 2014) - Op de ietwat onscherpe foto staan vlnr: Michiel van Eijken, Jan Timmerman, Aleks Varnica, Paul van Beukering, Ed Leuw, Jorgen Alarcon Ramirez. Peter van der Vlis, Matthijs de Feber en Marnix Godding zijn afwezig.

De teamcaptain was als eerste klaar. In een London System en door de snelle speelstijl van de tegenstander kon het punt al voor 22:00 uur worden binnengehaald. Een goede uitgangspositie om de overige borden eens goed in de gaten te houden.

We kwamen achter doordat verloren werd aan bord 5 en 4. Ed stond niet minder maar moest in een gelijkgaande strijd het onderspit delven. Ook Matthijs stond zeker niet slechter maar vergaloppeerde zich in een onjuist offer en daarna was het snel voorbij.

Ook aan bord 3 draaide het niet lekker. Jan, die in de 1e competitieronde nog schitterend gewonnen had, had een zware avond en verloor.

De meest spectaculaire wedstrijd speelde zich af op bord 8. Het was een partij met wisselende stellingen. Af en toe leek het alsof wit ruim beter stond; op een ander moment leek wit weer verloren te staan. De knotsgekke ontknopingen vergden veel van de spelers en met name Michiel was aan het einde van zijn krachten. Met nog 8 minuten bedenktijd en een dame voor een toren wilde hij remise aanbieden, maar zijn teamcaptain ontraadde hem dat en probeerde hem tevergeefs tot doorspelen te manen. Nog 2 minuten van woordenwisselingen en vertwijfeling volgden voordat Michiel zijn tegenstander toch remise aanbood. Een kans die hij uiteraard gretig aannam.

Terwijl Michiel naar de trein vertrok, was de strijd nog niet beslist. Paul had een ommekeer in de stelling teweeggebracht en stond gewonnen. Ook Marnix en Peter hadden nog uitzicht op winst.

En weer werd de teamcaptain verrast. Dit keer door Marnix, die op bord 7 onverwachts remise had aangeboden waardoor de stand nu 2-4 was. Even slikken omdat dit zonder overleg was gebeurd. Een verzachtende omstandigheid was dat achteraf bleek dat het een behoorlijke remisestelling betrof, maar toch… op het niveau van de 2e klasse SGA worden in de eindfase wel vaker stellingen radicaal anders.

Ook bord 6 verliep onrustig. De tegenstander van Paul had grote problemen met noteren, was voortdurend aan het gummen, en wilde telkens Paul’s notitieblaadje hebben voor het overschrijven van de zetten. En met nog 15 minuten op de klok, hield hij er gewoon mee op. Ook praatte hij veel. Iedereen die in de buurt zat, heeft hem tientallen keren ‘wat is wijsheid’ kunnen horen zeggen. Maar omdat Paul won, hoeft hij daar niet meer over te klagen.

Even daarvoor was ook Peter aan bord 1 uitgespeeld. In een omgekeerde Siciliaan stond hij positioneel goed maar kwam op materiaalachterstand. Toen een oprukkende b-pion fataal leek te worden, liet zijn tegenstander opeens een frontale koningsaanval toe. Helaas miste Peter daarin de winnende zet en moest capituleren.

Eindstand 3-5