Toepasselijk genoeg opende Lucie aan bord 4 tegen onze nieuwbakken clubgenoot Cees van den Berg de score. In haar welbekende stijl trok zijn ten aanval tegen de vijandelijke koning, pionoffertjes links en rechts niet versmadend. De witspeler besloot in zijn volgens de engines goede maar praktisch benarde positie de dame te geven voor een handvol materiaal, maar werd direct daarop het slachtoffer van een vergissing in de zetvolgorde, die Lucie de gelegenheid gaf hem op aardig wijze mat te combineren. Vers materiaal voor de “stelling van de week” waar het bewuste fragment spoedig zal zijn te bewonderen! Een prettig begin en de wedstrijd werd al gauw nog aangenamer. Ondanks een slordige zetverwisseling in een Spaanse Zaitsev-variant, kreeg ikzelf aan bord 3 tegen Waldemar Moes een thematische koningsaanval, die de tegenstander spoedig voor de klassieke keuze stelde van mat of dameverlies. Hij besloot tot opgave: 2-0. Daarmee was de wedstrijd in feite beslist, want volgens verwachting konden onze eenzaam strijdende tegenstanders aan de hoogste borden evenmin potten breken. Op 1 speelde onze winterkampioen tegen oud-clubgenoot Almar Sternau. Die had kennelijk zijn akelige nederlagen tegen Jack in de interne van het voormalige Euwe nog vers in zijn geheugen. Radeloos probeerde hij dit keer maar eens het Hollands. Geen goed idee tegen Jack, die wel raadt weet met lange pionnenketens. Na nog een wanhopige actie van zwart was het al 3-0. Toen restte nog slechts de partij van de bekercaptain, die net teruggekeerd van vakantie in Italië in een verwisselde Siciliaan was terechtgekomen, wel een opening waarin hij in zijn element is. Witspeler Hemmo ten Hoor zag dan ook gedurende de hele partij al wat bleekjes. De witte koning was op de tocht komen te staan en hij was een pionnetje kwijtgeraakt. Ik had het punt eigenlijk al geteld, maar opeens zat Tigran met rode kop aan het bord! Wat was er gebeurd? Waarschijnlijk speelde de vakantiestemming onze man nog parten: verkeerd afgewikkeld, pluspion en aanval beide weg, en vol zelfergernis deed de zwartspeler geen poging de onbelangrijk geworden partij alsnog te winnen, maar nam het remiseaanbod van zijn tegenstander aan. Aldus konden we weer vroeg op huis aan.

Ondanks het halve slippertje is 3½-½ een mooi resultaat en Caïssa speelt nu in de halve finale tegen Tal-DCG.