Omdat een dag later De Volewijckers met ruime cijfers (6-2) won van VAS 4 had C9 met minimaal 5,5-2,5 moeten winnen. Eerlijk gezegd heeft zo’n uitslag er op geen enkel moment van de avond echt ingezeten. Het wedstrijdverloop:

Als eerste was Ferdinand Ruhwandl klaar met zijn partij door remise aan te nemen. Zijn commentaar: “Remise aannemen op het kopbord na je geraadpleegd te hebben was toen we qua team nog gunstig stonden, dacht ik, ik wel 5 min meer maar zag een moeilijk maar wel gunstig eindspel voor mij…met een pionneneindspel waarbij wits koning er volgens mij net op tijd in het kwadrant zou komen met tegendreiging… om zelf ook een vrijpion te krijgen. Dus toch maar remise aangenomen – toen nog hopend dat jullie zeven je in elk geval door mijn halfje gesterkt zouden voelen.”

Vervolgens verloren Wim Suyderhoud en Hans Uiterwijk, tussenstand: 0,5-2,5.

Mijn partij leek slechts heel even spannend te worden door het gebruik van veel tijd. In werkelijkheid was het eenrichtingsverkeer tegen de zwarte koning, waarbij de topscoorder van De Amstel 2 het moest ontgelden: 1,5-2,5.

De tegenstander van Lodewijk van Pol speelde zijn beste wedstrijd van het seizoen, Lodewijk verloor vervolgens te veel materiaal en moest opgeven: 1,5-3,5

Op dat moment gebeurde er iets waarom er in teamwedstrijden een teamleider is. Onze topscoorder Ben Oude Brunink had ruim 20 minuten bedenktijd, zijn tegenstander 10 minuten; voor Ben stond er een risicoloos en beter eindspel op het bord met elk zes pionnen en een dame. Ben’s tegenstander begon wat onschuldige schaakjes te geven en vergezelde deze met een remiseaanbod. Op dat moment kon ik niet anders dan ingrijpen en Ben dringend te adviseren geen remise aan te nemen gezien de stand van 1,5-3,5 in ons nadeel. Helaas zag Ben vervolgens de winnende zet over het hoofd en vervolgens ziet hij geen mogelijkheden om het geven van eeuwig schaak door zijn tegenstanden te voorkomen, dus remise en 2-4 en degradatie was een feit. Balen.

Dat vervolgens Ton van Nieuwkerk en invaller Peter van der Werf nog heldhaftig doorstreden tot het laatste gaatje was bewonderenswaardig: 4-4.  Dat we onze laatste wedstrijd niet verloren hebben is een schrale troost, niet in de minste plaats omdat we onze tegenstander De Amstel zo hebben meegesleurd  in het verderf van degradatie;-)