Het begon ermee dat we speelden in de Pastorie van de Vredeskerk, waar ons bij binnenkomst pontificaal bovenstaande aardigheden werden toegevoegd. Mijn god, wat waren ze aardig: bitterballen en loempiaatjes werden rondgedeeld, dubbelleden heetten ons ontroerd welkom. Hoe konden we in een dergelijk vriendelijke omgeving de mentaliteit van het kooigevecht vasthouden? Zouden wij te slap en te toegevend worden?

Het stond al 1-1 door een winst vooruit van Tigran op bord 3 en een smadelijk verlies van Jean-Louis op bord 4.
Op bord 1 trok Nirav zich niets van de aangeboden vriendelijkheden aan.

Het was 8.24 uur: wit was in staat het verslag te schrijven, en zwart bracht de rest van de avond bitterballen en loempia’s rond.
Maar de bijna hoofse voorkomendheid waarmee de zwartspeler opgaf deed even vermoeden dat dit alles onderdeel was van een diabolisch complot.. (edit: zie dezelfde partij vanuit de zwartspeler op de site van ENPS)

Jack op bord 2 speelde Frans en kreeg de variant 3.Pd2, c5 tegen zich, bekend uit de zwaar onderschatte match Karpov-Korchnoi, Moskou 1974. In een zeer gecompliceerde stand met alle stukken in het centrum blunderde wit opeens een stuk weg. Zo stonden we binnen het uur met 3-1 voor. Was dat wellicht opzet van ENPS..?

Op bord 5 bracht Dennis tegen het Konings-Indisch een pionoffer, dat zwart wijselijk niet aannam. Toen hij de pion op e3, die hij in de aanbieding had gedaan, naar e4 schoof, bleek het opeens een kurk te zijn, waar zwart vrolijk omheen ging spelen. “De stelling bevalt mij niet”, zei Dennis, terwijl hij in tijdnood kwam. Maar dan is de Breuker op zijn best: taai, koel en optimistisch. Zwart zakte langzaam maar zeker door zijn hoeven. Dat laatste leek een gebaar van generositeit, want de uitslag had zomaar andersom kunnen zijn..

Freek kwam op 6 in een soort Egelstelling terecht in het Siciliaans met c4 voor wit. Na 15 zetten stond hij echter een half uur achter in tijd. Op het moment dat we ons lichtelijk zorgen gingen maken, blunderde zijn tegenstander een pion, probeerde in tijdnood nog een slinks torenoffer, maar Freek bleef uiterst souverein en tikte de partij uit. Maar die blunder van Freeks opponent kwam wel heel precies op het goede moment, alsof het zo bedoeld was..

Kevin op bord 7 leek lange tijd met wit alles onder controle te hebben: stevig veld e4, ruimte-overwicht en een goede pionnenstructuur. In wederzijdse tijdnood drong zijn tegenstander met al diens zware stukken in Kevins koningsstelling binnen, en op dat moment gebeurde er iets onvoorstelbaars: zwart had 40 seconden en dacht en dacht en ging rustig door zijn vlag. De verliezer acteerde direct daarna zijn ontroostbaarheid met een volharding die bevreemding wekte..

Tenslotte Lodewijk op bord 8. In een vloek en een zucht was hij een kwaliteit en een pion kwijtgeraakt, maar zoals eerder al dit jaar, komt hij dan pas in zijn spel. Met zijn lopers had hij zeker compensatie en bood hij heroïsche tegenstand. Zijn tegenstander gebruikte ook veel tijd, maar uiteindelijk hield Lodewijk het helaas niet droog. Zijn tegenstander was ook in het incasseren van de winst buitengewoon galant.

We kregen de hele avond allerlei kadootjes: pionnetje hier, stukwinst daar, tijdsoverschrijding op weer een ander bord. Wat waren ze toch beleefd!

Ik vertrouw die gasten voor geen dubbeltje..!