Jack was weer trouw aan zijn onnavolgbare stijl. Ik weet nooit of hij nu goed of slecht staat, maar hij wint wel bijna altijd. Dit keer bleek hij toch echt slecht te staan, en hij was de eerste die verloor.

Van de overige borden was lange tijd niet zoveel te zeggen. Het waren spannende partijen, en het kon alle kanten op. Maar langzaam kwamen alle drie onze borden minder te staan. En nog minder. En verloren. Schijnt.

Ik heb het te druk gehad met mijn eigen partij om het precies te volgen, maar ik heb begrepen dat het op ieder bord ongeveer ging zoals bij mij. Daarom geef ik ter illustratie een deel van mijn partij.

Toen ik naar links keek bleken zowel Nirav als Tigran ook klaar te zijn. Ook zij waren langs de rand van de afgrond gegaan, maar ook zij hadden uiteindelijk gewonnen. Ongelooflijk! Deze 3-1 overwinning had ook in een 0-4 verlies kunnen eindigen.

Na afloop spraken een aantal Caïssanen me aan op mijn koelbloedigheid. Ik moet zeggen dat ik het heel anders beleefde. Tijdens de laatste twintig zetten van de partij bonsde mijn hart in mijn keel, en kon ik niet goed meer rekenen. Het kon wat mij betreft alle kanten op. Ook na afloop duurde het wel een half uur voordat mijn adrenalineniveau weer op normaal peil was.

Uiteindelijk won de partij met meer elo, en zijn we een ronde verder. Kijken wat deze gaat brengen.

 Caïssa           (2109) - Almere          (2008)  3 - 1
 Jack Blanchard   (2204) - Martijn Woudsma (2158)  0 - 1
 Nirav Christophe (2107) - Leo Damen       (1929)  1 - 0
 Tigran Spaan     (2127) - Johan Kossen    (1989)  1 - 0
 Dennis Breuker   (1996) - Danny Overweg   (1957)  1 - 0

Zie ook het verslag van Almere