Ivo had zwart en zijn tegenstander speelde wel erg slap en solide wat door Ivo werd beantwoord met uiterst solide spel. Je zou zeggen dat dat dus remise moet worden maar waar wit matig langzaam solide speelde, speelde Ivo snel en sterk solide. Dit resulteerde in een iets beter eindspel waarin wit helemaal niets kon doen en Ivo nog een aantal speldenprikjes (ja…met een n) kon uitdelen. Veel speldenprikken waren niet nodig want wit stortte in grote tijdnood na de eerste speldenprik in. Een foutloze partij.

Hugo had ook zwart en na een scherpe opening stond wit al snel onder druk wat leidde tot winst van een pion. Voor de oppervlakkige toeschouwer leek het spannend aangezien beide partijen tegengesteld hadden gerokeerd maar Hugo maakte al snel duidelijk dat in ieder geval wit geen aanval had. Uiteindelijk won Hugo nog een paar pionnen en de partij.

Gertjan had wit en kwam desondanks goed uit de opening. Zowel in het centrum als op de damevleugel stond zwart onder druk. Na een iets te creatieve torenzet (Ta1-a2) lukte het de zwartspeler om helemaal los te komen en kon de partij alle kanten op. Gezien het aantal zwarte stukken dat in de buurt van de witte koning kwam te staan moet Gertjan welhaast ergens verloren gestaan hebben, uiteindelijk werd het remise.

Ik had wit tegen de lokale topper en kwam voor zet 10 met een moedig kwaliteitsoffer wat zwart moedig aannam. Na een tijdje bleek dat ik toch de beste kansen had, helaas miste ik eerst een winstvariant en zag ik even later iets over het hoofd waardoor ik in een verloren eindspel terecht kwam. Gelukkig had zwart bijna geen tijd meer, al kreeg hij er wel elke zet 5 seconden bij. Na een ongelukkige afwikkeling van zwart kwam er een studieachtig eindspel op het bord dat ik wist te winnen.

Eindstand: ½ – 3½