…Op woensdag moest een vervanger gevonden worden voor onze niet fitte bord 1 speler Ferdinand Ruhwandl, in de persoon van Bert Bödicker hadden we een sterke en ervaren vervanger om tegen de kopman van VAS 4 Jouke van Veelen aan te treden. Op de wedstrijddag melde de grieperige Lodewijk van Pol zich af. Slechts enkele uren voor de wedstrijd was geregeld dat Nabil Kania zijn tweede wedstrijd ooit voor Caissa ging spelen.

Het wedstrijdverloop was om gestoord van te worden en deed denken aan een door Richard Krajicek verloren tiebreak waarbij hij eerst nog met 6-0 had voorgestaan. Het eerste punt werd gescoord door Alexander die zijn jonge tegenstander vanuit de opening oprolde. Vervolgens was het Ben die de 2-0 voor Caissa op het bord zette, door gedecideerd met koning en centrale vrijpionnen op te rukken. Ook Hans Uiterwijk had geen kind aan zijn tegenstander, waardoor reeds rond de klok van half elf een riante voorsprong van 3-0 voor Caissa op de borden stond.

Op de overige borden stonden Wim en Boudewijn slechter of reeds verloren. Ondergetekende en Bert op minimaal remise en Nabil stond zelfs straalgewonnen. Dus minimaal een 5-3 overwinning rekenden we ons rijk… Echter ging vanaf dat moment alles fout. Het begon bij het vreemde en achteraf bijzonder slimme remiseaanbod van mijn tegenstander, waardoor ik eens rond ging kijken op de andere borden en zag dat ik geen enkele reden had om het remiseaanbod aan te nemen. Wim en Boudewijn stonden inmiddels beide verloren. Nabil blunderde een stuk weg, stond nog steeds gewonnen echter brokkelde zijn stelling steeds verder af. Alleen de stelling van Bert gaf nog hoop. Ik sloeg het remiseaanbod af en speelde dus door op winst in een iets betere stelling. Ondertussen ontstond er een opstootje bij de partij van Wim, die in verloren stelling remise claimde omdat voor de tweede keer in zijn partij de klok dienst weigerde / volledig uitviel. Door mijn tijdnood heb ik niet kunnen zien wat er verder nog gebeurde in de partijen van Nabil, Boudewijn en Wim. In tijdnood verprutste ik vervolgens mijn partij, in verloren stelling viel mijn vlag en stonden we met 4-3 achter. Bert mistte de kans op 4-4 tegen Jouke van Veelen. De vlag van Jouke stond op vallen in een minimaal gelijke stelling zonder dreiging, Bert deed een onreglementaire zet waardoor Jouke er 2 minuten bij kreeg van de wedstrijdleider. Bert blunderde zijn loper weg en Jouke maakte het simpel uit: een zure 5-3 nederlaag.

Na afloop overheerste het kater gevoel, teleurstelling en ook berusting bij de nu zekere degradatie van ons team. Zelfs onze extern wedstrijdleider Huib stuurde mij een opbeurend berichtje: “volgend seizoen dan maar kampioen worden in de tweede klasse”. Echter blijven we als een wonder in de race om degradatie te ontlopen, vanwege de andere resultaten van de afgelopen week. Bij De Amstel 2 – Almere 3 was de uitslag 4-4 en bij Isolani 1 – Volewijckers 1 was de uitslag 5-3. Dat maakt dat er na 6 ronden nog 4 teams kans maken op de twee degradatie plaatsen.

Overigens zijn alle wedstrijden in de zevende en laatste ronde nog spannend. Caissa 7 (10 matchpoints) kan nog kampioen worden door zelf te winnen, dan moet de Wachter (12 matchpoint) wel verliezen. Almere, De Amstel, de Volewijckers en Caissa 9 kunnen allen nog vechten tegen degradatie. Alleen voor Isolani en VAS staat er niets meer op het spel.

Er is dus nog hoop voor het negende. Wanneer wij op 7 mei thuis winnen van De Amstel 2 en Almere 3 verliest een dag eerder van onze vrienden van Caissa 7, degraderen we niet, mits we de 2 bordpunten achterstand weten in te lopen. Dus twee 5-3 overwinningen zijn voldoende voor lijfsbehoud in de 1-ste klasse. Wanneer het mis zou gaan met de bordpunten kunnen we ook nog hopen dat VAS minimaal gelijk speelt tegen de Volewijckers.