Omdat zowel Tigran als Nirav (bord 2 en bord 3) ontbraken, speelde Dennis mee (hij huurde hiervoor een oppas!) en schoven de lagere borden naar boven, Bert en ik zelfs twee borden omdat ook Theodoor verhinderd was.

Het inzetten van Dennis was niet geheel zonder risico, want daardoor mag hij de laatste thuiswedstrijd niet meer meedoen, wat in het geval van een nederlaag nog een probleem zou kunnen zijn voor de laatste wedstrijd (waaraan Tigran en ik ook niet kunnen meedoen).
Op bord 7 speelde onze “vaste” invaller Haitham al Haider, op bord 8 Lodewijk van Pol.

Ik was na een zet al uit mijn theorie (1. e4, Pc6) en had niet veel gelegenheid om naar de andere partijen te kijken.
In het begin leek het me dat Lodewijk nogal slecht stond (en zeker een pion en een Dame die hij op de rand van hun veld had staan!). Later bleek het toch niet zo eenvoudig voor wit. De andere partijen stonden oppervlakkig gezien tamelijk gebalanceerd. Maar zo vroeg kan het natuurlijk nog alle kanten uit.

Tegen Stef had ik opgemerkt dat onze partijen het interessants waren (zonder een oordeel uit te spreken over onze posities, maar die waren m.i. wel goed). Grappig was de L-ruil die hij aanbood op g2 waardoor hij een T op g2 kreeg, omringd door pionnen. Maar na f4 stond deze helemaal niet meer slecht en kon de T juist om zijn K heen in het spel komen.

Toen ik een uurtje later (of zo) keek, stond Jack duidelijk gewonnen nadat zijn tegenstander een pion had weggeblunderd. Maar volgens Dennis was zwart daarvoor vooral al weggespeeld door het prachtige spel van Jack, dat er zo makkelijk uitziet. Jack is dan ook onze topscorer, hoewel spelend aan bord 1, met 5 uit 6!

En even later was Stef na Txe6 in een totaal gewonnen stelling gekomen (in een stelling met wit veel meer pionnen op de K-vleugel en zwart iets minder extra pionnen op de D-vleugel; op d6 stond een wit P dat gepend was door een zwarte T op c6. Maar zwart moest wel oppassen dat dat P niet met schaak weg zou kunnen (dan T-verlies). Zwart antwoordde met Pc7 (waardoor het witte P op d6 weer gedekt was door de witte T op d1). Het simpele Te7 had nu volstaan (of een andere T-zet), maar niet f7?? Pc7xe6 was ineens een volle T minder (0-1).

Daardoor werd het toch wel spannend!

Ik heb niet veel meer gezien omdat mijn eigen partij me bezighield (zie onder). Maar Freek had blijkbaar al een pion gewonnen en kon ook de partij winnen. Zo spannend was het dus ook weer niet.

Dennis stond duidelijk beter, maar had minder tijd. Hij kwam me op een gegeven moment vragen of hij remise mocht aannemen, maar (ook omdat ik niet had gezien hoe goed Freek stond), zei ik hem dat hij door moest gaan als hij zonder al te veel risico nog op winst kon spelen [bovendien laat je geen oppas komen voor een vroege remise zou ik nu nog willen toevoegen, maar goed, Dennis dacht natuurlijk aan het teambelang]. Helaas miste hij het geduld om rustig door te schuiven en liet hij een afwikkeling toe die tot niet meer dan een plusremise reikte (natuurlijk niet slecht tegen een tegenstander met een TPR van 2200!).

Met 1. …, Pc6 had mijn tegenstander geprobeerd mijn pionnen naar voren te lokken, maar uiteindelijk lokte ik juist de zijne op beide vleugels naar voren. Op een gegeven moment had zwart de hele zevende rij leeg (met D, K in de beginstelling evanals het P op g8 en de T op h8. Na een optimistisch pionoffer van zwart kwam ik (na enkele onnauwkeurigheden) gewonnen te staan omdat ik mijn strategische doel bereikte, nl. gebruik maken van de onveilige K-positie van zwart. Zie mijn partij hieronder tegen een Meester!

Haitham stond wel iets beter. Aan het einde van de avond kwam hij goed te staan, maar naar eigen zeggen moest hij na een te optimistisch kwaliteitsoffer nog werken voor de remise.

Lodewijk leek intussen op winst te staan, maar terwijl ik met mijn eigen post mortem bezig was bleken we ineens klaar te zijn, en had Lodewijk verloren. Hoe?

Bert speelde op bord 6 een mooie partij, met een kwaliteitsoffer (Lh6 x Tf8) tegen pion (of pionnen, dat heb ik niet geteld), waarvoor hij ook prachtige centrale compensatie had (L op e5, P op e4). Hoe hij daarna won heb ik helaas gemist.