De schaakliefhebber die nietsvermoedend het Woestduinencentrum was binnengelopen afgelopen zaterdag , zou zich zomaar in een groot open toernooi kunnen wanen. De feiten lijken te kloppen. Aan het eerste bord zit de gebruikelijke grootmeester en in de lagere regionen spelen inderdaad de mensen met de lagere elo’s. Wie beter kijkt ziet dat er iets niet klopt. Wat doen Sokolov en Van Wely daar in de middenmoot? En Ligterink die zou toch ook een paar bordjes hoger moeten kunnen spelen. Wel knap van Paul Janse dat-ie evenveel punten als Van Wely heeft behaald in het open toernooi trouwens. Zo kun je wel even door mijmeren. In werkelijkheid speelden de eerste 5 teams van Caissa hun externe wedstrijden. Ik concentreer me op het vijfde waar ik al een jaar of vijf deel van uitmaak.
Het vijfde had een paar keer de hulp van andere Caissa teams nodig om zich te handhaven in de KNSB competitie, maar vorig jaar hield het team zich fier staande. Dit jaar is het wat wisselvalliger. Voor deze wedstrijd één gewonnen, twee verloren. Zaterdag jl. stond Ivoren Toren 2 op het program. Vorig seizoen hadden we daar van gewonnen, ondanks een fiks ratingverschil. Topscorer Olaf Ephraim had culinaire verplichtingen in Monaco en werd vervangen door Sander Tigelaar.
Er werd aan elk bord stevig strijd geleverd en na drie uur spelen was er nog weinig van te zeggen. Tot Bert Westera zijn tegenstander vakkundig opknoopte in een Siciliaan. Niet lang daarna gaf mijn tegenstander de ongelijke , positionele strijd op. Helaas verloor Marijn Miedema zijn partij. Martijn liep al een tijdje in zichzelf te mopperen dat-ie maar wat aan het schuiven was. Wim Nijenhuis had al in geen eeuwen Hollands meer gespeeld en was het wiel aan ’t uitvinden. Stond wat beter, stond iets minder, maar toen z’n tegenstander remise aanbood, was Wim er terecht als de kippen bij, 2 ½- 1 ½ voor ons. Aan bord 8 was Sander Tigelaar z’n tegenstander als vanouds naar de keel gevlogen. Hoe krijgt-ie dat toch altijd voor elkaar? Hij leek geweldig te staan, maar de kansen keerden en uiteindelijk verloor Sander nog. Het lijkt me dat hij beter had verdiend. René Pijlman moest een technisch gewonnen eindspel nog maar eens zien te winnen, maar dat deed-ie. Petje af. Ik had er waarschijnlijk nog op zitten ploeteren. Jos van Ommeren haalde een oud idee van Bent Larsen van stal. Hij speelde snel en overtuigend, maar er kwam ergens zand in de raderen en opeens was Jos in een minder eindspel beland. Nu is Jos één van de weinige mensen die zelfs verloren eindspelen weet te winnen, maar dat lukte dit keer niet. Hij verloor. Gelukkig won Anno op bord 1 zijn partij. Hij stond al beter, maar het zou toch wel de volle zes uur kunnen duren. Tot zijn tegenstander een toren weggaf. Caissa 5 won met de ons zo vertrouwde 4 ½- 3 ½ en heeft nu vier matchpunten. Kans om kampioen te worden hebben we niet, Santpoort dendert als een reuzendoder door klasse 3E en kan zich opmaken voor promotie
Caissa 5 |
1969 |
RSR Ivoren Toren 2 |
2016 |
4½ |
3½ |
|
1. |
2125 |
2066 |
1 |
0 |
||
2. |
1989 |
2027 |
1 |
0 |
||
3. |
2010 |
2041 |
0 |
1 |
||
4. |
1965 |
1916 |
1 |
0 |
||
5. |
1971 |
2082 |
0 |
1 |
||
6. |
1913 |
2017 |
½ |
½ |
||
7. |
1902 |
1924 |
1 |
0 |
||
8. |
1879 |
2051 |
0 |
1 |