Buiten was het 2015. Binnen was het 1970. Alleen de digitale klokken verrieden dat we in de 21^ste eeuw leefden. Wat een heerlijke nostalgie. De lambrisering, de schrootjes, de stoelen, de koffiekopjes…ja zelfs de prijzen van de consumpties deden aan tijden denken waarin mijn grootouders nog leefden.

In deze gemoedelijke sfeer begon de wedstrijd. We hadden een alternatieve opstelling gekozen en dat leek lange tijd prima uit te pakken tegen deze tegenstander die gemiddeld bijna 100 ratingpunten meer heeft dan wij.

Olaf speelde aan bord 1 omdat hij van ons het best sterke tegenstanders op remise weet te houden. En dat lukte. Op bord 2 en 3 speelden Sander en Wim omdat ze voor een verrassende uitslag zouden kunnen zorgen. Bij Sander mislukte dit helaas. Maar Wim wist zijn tegenstander knap op remise te houden. Nu is Wim zelf nogal kritisch op z’n partijen, maar ik vond het een mooie prestatie. Angelo, Jos, ik Lance en Marc zouden de punten moeten maken. De enige die daarin echt faalde was ik. Na twee goede partijen tegen aanzienlijk sterkere tegenstanders, liet ik me nu als een kind een belangrijk veld en de partij afnemen. Jos speelde knap remise. Marc bereikte eenzelfde resultaat en Lance – die wonder boven wonder z’n tijd goed indeelde – won z’n partij. Als Angelo nu z’n partij zou winnen – waar het tot het einde naar uitzag – was het 4-4 en was de alternatieve opstelling geslaagd. Helaas wist Angelo de partij niet te winnen. Hij moest in remise berusten. Alweer met 4 ½- 3 ½ verloren. Hardenberg staat door deze nipte overwinning op de eerste plaats. Wij staan negende. De volgende wedstrijd(en) gaat het erom. Kom ons maar luidkeels aanmoedigen.