In vogelvlucht:

Elwin wilde graag eens een sterke tegenstander. Daarom trof hij op bord 1 een invaller. Die tegenvaller, en het feit dat hij regelmatig koos voor de enige zet die niet won, resulteerde in remise.

Niek trof op 2 een telaatkomende student (ja het was een heerlijke tijd; geniet er van jongen) die het presteerde om u te zeggen tegen Niek. Wat mij betreft nog nooit vertoond. Nog even en ze staan voor je op in de tram Niek. Ook in de partij stelde de tegenstander van Niek zich beleefd op. Na 13 zetten was het al uit, en na 19 zetten gaf de jongeman op.

Juan kreeg op bord 3 een oude bekende als tegenstander. Daar had hij nog een appeltje mee te schillen (één of andere kwestie tijdens een jeugdtoernooi 30 jaar geleden). Helaas blunderde Juan in een gewonnen stelling. Ik hoop dat de volgende revanchepoging niet weer 30 jaar op zich laat wachten.

Rogier speelde op 4 de sleutelpartij van de wedstrijd. Onzin natuurlijk, bij 4½ – 3½ is elke partij een sleutelpartij. Maar dat krijg je als je als laatste nog bezig bent. Hij speelde tegen een jongeman met gezonde eetgewoontes. Onze bulletexpert gebruikte zeeën van tijd (het is echt een andere discipline) maar niet voor niets. Geweldig kwam hij te staan. Met een pion meer werd zelfs remise geweigerd; “waarom zou ik het hem gemakkelijk maken”? Dat kwam Rogier duur te staan. Na al die appels en salades was de tegenstander na 6 uur spelen nog topfit en ging Rogier ten onder.

Gert-jan speelde op bord 5 zoals hij wil spelen. Hij offerde een pion voor spel. De achterstand van de pion bleef, het spel niet. Een nul dus. Zelf speelde ik op 6 tegen collega teamcaptain. Zoals vaak verzuimde ik een thematische zet, die meestal ook wel goed is, consequent zetten lang uit te voeren. Mijn tegenstander verraste mij vervolgens met een zeer riskante zet die ik volstrekt verkeerd beoordeelde. Alhoewel ik nog een kans op remise kreeg een terechte nul.

Op 7 speelde Abe tegen een andere telaatkomer. Geen student, of het moet er één van de eeuwige soort zijn. In ieder geval tutoyeerde hij onze voorzitter gewoon. Het schaken ging hem niet zo goed af; Abe won hard, regelmatig, snel en soepel

Dan op het laatste bord onze topscorer Hajo. Naar eigen zeggen had hij veel geluk bij zijn overwinning. Uit zijn mond hoorde ik het volgende: “als mijn tegenstander normale zetten had gedaan dan had ik zeker verloren”. Maar ja, we hebben het wel over bord 8 in de tweede klasse. Daar worden zelden normale zetten gedaan.

Wat rest ons nog dit seizoen. Niet veel. Misschien een boekje voor Hajo als topscoorder van de klasse. Bijgevoegd mijn partij.

De partij van Abe: