Caissa 13 wint van grote broer Caissa 12 met 6-2
door

De eerste externe wedstrijd van Caissa 13 werd met een ruim verschil van Caissa 12 gewonnen. (6 – 2) Het is altijd leuk om van je 'grote broer' te winnen, maar de manier waarop maakt het nog eens extra bijzonder. Het Elo-verschil is ongeveer dertig punten punten per speler, met hier en daar een grotere uitschieter.

Leneke Visser had weer een mooi team opgesteld. Michiel moest helaas verstek laten gaan. Hij werd vervangen door de zeer talentvolle Jaap Tanja.

Vorig seizoen was ons team net niet naar de derde klasse gepromoveerd. We hadden diverse keren op het nippertje verloren. Ook hadden we het vaak in de laatste minuten laten liggen. Het werd direct duidelijk dat ons dat nu niet meer gaat overkomen. We zijn als team gegroeid en iedere schaker heeft veel van vorig jaar geleerd.

Het scoreverloop ging als volgt;

Als snel scoorde Roel op bord 8 tegen Dick Dolman een nul. Roel kan gelukkig goed tegen zijn verlies, hij vind het niet erg om te verliezen. Daarover later meer …..(0 – 1)

Op bord 4 speelde ik tegen Jorge een variant van het siciliaans. (Later meer hierover….)

Op bord 5 en 6 kwamen twee remises tot stand. Anneke en Jaap speelden allebei remise terwijl ze naar mogelijk wel winstkansen hebben gehad. (1 – 2)

Op bord 3 kon ik de partij tussen Leneke en Leo Oomens redelijk volgen. Leneke stond goed gepositioneerd op de diagonalen, maar Leo stond toch ‘overwegend’. Terwijl Leneke schaak stond deed ze een zet met haar toren en zette Leo schaak.
Ik vind dit altijd erg grappig. Bij het vluggeren overkomt me dit regelmatig en ik roep dan altijd heel hard ; “OOK SCHAAK !!!!!!”. Afin, wedstrijdleider erbij en Leneke moest de zet terugnemen. Ze moest met haar toren ( piece touchée) de koning dekken en de kwaliteit geven. Maar Leneke liet zich niet van het bord slaan en besloot haar pionnenmeerderheid te laten spreken …..en won. (2 – 2)

Dick van Dam speelde op bord 7 een puike partij tegen Andre Timmer. Beiden hebben  een Elo van 1377 punten. Andre Timmer is altijd een lastige en goed rekenende tegenstander. Beide spelers ontwikkelden hun stukken op een natuurlijke wijze. Dick vertelde me na afloop dat hij de opening voorzichtig had benaderd.Echter in het middenspel had hij Andre overvallen. Hij had een koningsaanval tot in de vijfde zet doorgerekend en Andre verliet een beetje beteuterd de zaal (3 – 2)

Jan Timmerman speelde op bord 2 een zware partij. Het spel golfde op en neer. Het zag er lang naar uit dat Paul van Beukering aan het langste eind zou trekken. Ineens kwam er bij Jan een wending in zijn spel. Hij promoveerde met schaak en kon  een stuk winnen. Paul gaf direct op. Een kleine verrassing. Maar Jan scoort de laatste tijd erg goed, kijk maar naar zijn ranking in de interne. (4 – 2)

Op bord 1 speelde  Aleks tegen de altijd lastige Wouter Egas. Wouter heeft een opening die lastig te kraken is. Als je gaat aanvallen dan komen van alle kanten zijn stukken je stelling ingevlogen. Aleks had het volgens mij vrij zwaar, terwijl hij op papier de betere schaker is. Hij won deze partij wel. (5 -2)

Ondertussen verliep mijn partij geheel naar wens. De partij duurde echter nog tot zet 60 voordat Jorge zich gewonnen gaf. Met minder dan drie minuten op de klok wilde hij niet toekijken hoe ik één van mijn vier pionnen zou  laten promoveren. We hadden allebei behalve de koning geen andere stukken meer op het bord. Mijn computer had
gedurende de partij laten zien dan ik met iedere zet beter kwam te staan. Op zet 9 gaf hij al + 1.45 aan en dat liep snel op toen Jorge zijn rokade verspeelde, een kwaliteit achter kwam te staan en vervolgens in zeven zetten drie pionnen verloor. Mat in acht was de conclusie van mijn computer. Wie ben ik om dat tegen te spreken?

Kortom een fantastisch begin van de competitie voor het dertiende. Ik heb mijn partij gewonnen….verder speelde ik erg sterk en bovendien won het team ook nog eens van onze grote sterkere broer. En Roel…. ik weet dat je het niet erg vindt om als speler te verliezen….maar winnen kan zo ontzettend prettig zijn. Volgens professor Swaab komen er dan stofjes in je hoofd vrij en dat schijnt weer enorm verslavend te zijn.

Iets minder was dat dezelfde avond het Nederlands elftal (voetbal) met 3 -2 van Zweden had verloren. Maar op het museumplein schijnt iemand met een Scandinavische voornaam tot diep in de nacht: ‘kampioenen, kampioenen!!!!!”te hebben staan roepen…  totdat de Zweedse ambassadeur hier een eind aan heeft gemaakt……..

Jord Hendriks

Reactie achterlaten