De voortekenen waren niet al te best: het was vrijdag de 13e, er werd een zware storm met gladheid voorspeld, het was volle maan met springvloed, twee van onze beste krachten, Debby en Jan (vdP), konden niet meespelen en André was niet op de afgesproken plek bij Huize Lydia.
Maar alles leek op z’n pootjes terecht te komen. Voor onze tegenstanders was het ook vrijdag de 13e, we waren 20 minuten te vroeg bij buurthuis de Rijver, in het IJmeer zijn geen getijden meer en André had zich met de taxi (wat die al niet over heeft voor Caissa 12!!) uit Utrecht laten brengen, waardoor hij net op tijd binnen kwam.
Bovendien vielen er al snel 2 remises. André kwam wel op achterstand, maar wist op wonderbaarlijke wijze met 2 achtergebleven pionnen de 4 oprukkende pionnen van zijn tegenstander te blokkeren. Anneke had een agressieve variant van het Siciliaans voorbereid, maar, haar tegenstander hield zich niet aan het boekje, dus, helaas, winst zat er niet in.
Een voorbode voor onheil? Nee, Jan (W) wist al tamelijk snel en als enige van ons team te winnen. Hoe? Dat weet Jan alleen.
Daarna brak binnen de Muiderstorm los. Jaap domineerde in de opening en het middenspel, maar kon het niet afmaken. Maria gaf al snel een stuk weg en concludeerde dat ze eigenlijk meer moet studeren, maar dat doet ze al, alleen niet op schaakproblemen. Piet speelde volgens Fritz te voorzichtig waardoor zijn tegenstander hem langzaam maar zeker wurgde. En bij onze laatste twee strijders, Roel en Dick, zag het er ook niet best uit. Maar … Roel kwam er op wonderbaarlijke wijze mee weg. Hij liet zich pat zetten. Weer een halfje erbij. Dick kwam uiteindelijk tijd te kort en verloor ook.
Toen we buitenkwamen keek een omfloerste volle maan vriendelijk op ons neer. Het had buiten veel minder gewaaid dan binnen. Daarna brachten Anneke en Roel ons veilig naar Amsterdam. Dank daarvoor, zij houden een drankje tegoed.
De oudjes gingen rustig naar huis. Maria ging nog stappen. Ze had gelijk …
Piet Borst
