De wedstrijd tegen Venlo was erop of eronder. Beide teams hebben al één keer verloren. En nog een nederlaag betekent definitief afzien van een mogelijk kampioenschap. Want de strijd in 1B is ongekend spannend. Dit seizoen zijn er geen teams die met kop-en-schouder boven de andere teams uitsteken en dus hebben diverse teams een reële kans op het kampioenschap en promotie naar de Meesterklasse.

Tegen Venlo bleef het tot het laatst toe spannend. En zo hoort het ook in een vierpuntenwedstrijd tegen een ander sterk team. Na zo’n vijf uur spelen, stond het 4-3 voor Caissa. Maar in de resterende drie partijen had Venlo de overhand. Het werd dus nagelbijten! De eerste die zijn penibele stelling remise wist te houden, was Cor Croese. Hij moest in een gedrongen stelling op zoek naar eeuwig schaak en vond dat ook. Een halfje dat bijna als een overwinning werd gevierd.

De tweede speler die zijn penibele stelling remise wist te houden was Hans Ree. Hij stond in een eindspel een pion achter en moest opboksen tegen een machtig loperpaar. Maar zijn tegenstander bood op een gegeven moment remise aan en dat accepteerde Hans uiteraard. Wist zijn tegenstander eigenlijk de tussenstand wel?

En toen kwam alles neer op de partij tussen IGM Andrey Orlov (ELO 2498) en onze eigen Robert Kikkert. Ook Robert stond een pionnetje achter, maar had een zeer actieve koning. De stelling bleef tot het eind toe spannend. Orlov offerde tijdelijk een stuk om doorlopende pionnen te krijgen. Robert moest zijn extra stuk teruggeven en nauwkeurig spelen om de remisehaven te bereiken. En dat deed hij ook. Toen het materieel evenwicht hersteld zou worden, besloten de spelers tot remise. Wist Orlov de tussenstand eigenlijk wel? Want door die remise, kwam Caissa op 5½ punt. Robert wist de tussenstand ook niet, maar dat is niet erg.

De volgende wedstrijd is op 24 november. Dan is er een belangrijke thuiswedstrijd tegen Zukertort.