Zaterdag moest het illustere C 5 tegen ZSWC Saende 2, op papier een te kloppen tegenstander. Op weg naar hun speellokaal konden we uitgebreid over Nimzowitsch en het begrip blokkade filosoferen want de meeste toegangswegen naar BOKO, het biljart- en denksportcentrum van Zaandam waren inderdaad geblokkeerd. Maar we kwamen er, allemaal, en min of meer op tijd.

De opening verliep gelijkmatig, maar toen begon het. Bert had op bord 3 in een scherpe opening volgens een bekend schema in het Siciliaans zijn dame voor drie lichte stukken geofferd en leek beter te staan. Th8 van zwart deed voorlopig niet mee en de zwarte koning was als lid van een middenpartij ingeschreven. Ineens herinnerde Bert dat zijn mobieltje nog aanstond en toen hij dat apparaatje uit wilde zetten ontsnapte het ding een piepje en toen was de partij ook reglementair gepiept. Dat was zuur en protesten vonden geen willig oor bij de wedstrijdleider van dienst.

De rest van de partijen stond niet denderend voor ons : Olaf had veel minder ruimte, bij Jos en Kees leek weinig aan de hand en Martijn stond wat minder. Arno had echter de opening superieur behandeld en stond erg goed. Wim stond ook behoorlijk maar zeker niet gewonnen.

Martijn verloor inderdaad maar Wim won een kwaliteit en had met het eindspel weinig moeite. Kees haalde het volle pond uit een gelijke stelling toen hij sluw een paard veroverde.

En dan ik. In het middenspel had ik de bordjes verhangen en kwam steeds beter te staan. In tijdnood verscherpte de stelling en werd het een loterij. Met nog 1 minuut voor wit, de ZSC topscorer met ook nog eens de hoogste rating en 30 seconden voor mij was noteren vanaf de 30 e zet niet meer mogelijk. Mijn tegenstander gaf een schaak en ik gaf mijn dame voor een toren in de wetenschap dat ik dit alles wegens een zwakke onderste rij in twee zetten zou rechtzetten. We vluggerden vrolijk verder. “VLAG!! JE VLAG IS GEVALLEN, ER MAG NIET MEER WORDEN DOORGESPEELD!!”bulderde…een toeschouwer. Op mijn beleefde vraag of hij de wedstrijdleider van dienst was moest hij beteuterd en ontkennend antwoorden. U begrijpt de chaos die daarop ontstond want dit intermezzo had zeker invloed op de partij. Na reconstructie hadden we 42 zetten gedaan al durf ik er geen gif op in te nemen dat ik werkelijk 40 zetten had gehaald…

De resterende stelling leek remise dus dat bood ik aan, 3-3 dus. Maar het voorval ging nog verder. Na de reconstructie ging ik rustig buiten een sigaartje roken om weer in een eindspel mode te komen. Komt de wedstrijdleider naar buiten : hij zocht mij want hij had gehoord dat ik in het fietsenhok aan het rommelen was. Nou leek de man wel wat op mijn oude rector maar als man van 47 jaar ligt de tijd dat ik in het fietsenhok rommelde al geruime tijd achter me. De toeschouwer die in de fout was gegaan heeft zijn excuses aangeboden.

Enfin, Arno wist zijn stelling, viertoreneindspel met pluspion keurig te winnen op zijn bekende puntgave techniek en Rene maakte remise na een scherpe stand met kansen.

Uiteindelijk 3 1/2- 4 1/2 gewonnen, en we zijn bijna veilig.