Onze kleine kapitein had duidelijke keuzes gemaakt. Zo had hij Nirav en Jack bewust buiten de opstelling gelaten. Uiteraard had hij beiden de gelegenheid gegeven het te doen voorkomen, alsof zij zelf die keuze hadden gemaakt. Wel zo netjes!

In het uiteindelijk door straffe doorselectie gecreeerde sterrenteam had Dennis zichzelf strategisch geposteerd op bord 2. Van daaruit had hij goed overzicht over alle borden, en kon hij bovendien labiele teamleden zoals Tigran (waarom wordt die niet eens op de bank gezet?) van de broodnodige inspiratie en mentale steun voorzien.

Dezelfde Tigran nu, speelde 10 ijzersterke theoriezetten die hij uit zijn hoofd had geleerd. Op de 11e zet gaf hij jammerlijk een stuk weg. Dat moest de tegenstander nog maar zien en zowaar kreeg Tigran na een fout van zijn tegenstander er nog drie pionnen voor. Nu volgde een geniale zettenreeks, waaronder nog een kwaloffer. Dat zou 4 pionnen tegen een toren zijn geworden met mooie winstkansen, maar helaas pakte tegenstander de toren niet waarna het snel en flauw bekeken was. 1-0.

Aan bord 4 schitterde Freek als nooit tevoren. Tegenstander snoepte een pionnetje in een Fransman, maar zijn damevleugel kwam nooit meer los en zijn koningsvleugel zag er gammel uit met een pionnetje op h6. Toen zwart loskwam links, kwam rechts Pf6 en uit. Topklasse! 2-0.

Aan bord 3 vonden wij Stef terug. Stef speelde niet geniaal, verre van dat, oh, wat een overbodige overdrijving zou dat zijn geweest. Liever wikkelde hij ijzersterk en oersaai af naar een gewonnen eindspel. 3-0.

En nu bewees de veelbezongen Dennis opnieuw zijn grote meerwaarde, door vanaf het begin van de partij de tegenstander hoop, geloof en liefde te geven. Heel sportief en zo hoort het ook! Hulde. 3-1.

En zo, lieve Caissanen, presteert Uw Bekerteam nu al beter dan vele jaren het geval is geweest. Gewoon, door een ronde te overleven. Dit smaakt naar meer, meer overwinningen, meer sterren, smaak en roem. En een andere verslaggever.

(partij volgt nog)