Ons team is qua rating de zwakste in de laagste klasse van de SGA – in de scheepvaart zou je van de spiegel spreken. De spiegel van Caïssa. Met het wapenschild van de onaantastbare godin. Dat hebben we ook getoond door enkele teams in de ranglijst achter ons te laten. Hoewel in elke wedstrijd de tegenstander, ook met invallers, in theoretische sterkte boven ons stond.

Over de laatste wedstrijd kan ik kort zijn, omdat ik nauwelijks aan het beschouwen van de andere partijen toegekomen ben. Enkele eindspelen waren miraculeus. Aan bord 8 had Michael koning+dame tegen koning, maar ….. met nog 3 seconden voor middernacht (aan vlaggen doen we niet meer). Gruwelijk om dan opeens een patstelling te produceren. Soms kan je beter een toren dan een dame meer hebben. Jan dreigde in 2 zetten met mat, maar door aarzeling tussen aanval of verdediging werd hij alsnog terechtgewezen.

Van zulke adembenemende slotscenes hadden Wim en Wouter geen last. Wouter had al na 1 uur zijn (in principe veel sterkere) tegenstander aan het mes geregen in een mooie aanvalspartij met zwart. Gebruikmakend van een open lijn en een penning stortte de paleiswacht van de vijandige majesteit spoedig in. Wim behaalde een regelmatige overwinning. Mirjam stond in het eindspel een pion voor, maar met een moeilijke stelling besloot ze terecht tot remise. Voor de anderen was het een leerrijke avond.

Dick van Dam