In de eerste match was de regel zelf niet zozeer het probleem maar wel de problematische communicatie tussen mij, de teamleider, en de betrokken teamgenoten. De één was in opperste tijdnood zelfs niet met de wildste armgebaren te bereiken om door te geven dat er van de regel gebruik kon worden gemaakt om het halve punt te redden. De ander zette met nog slechts 20 seconden de klok stil, zonder zich te (kunnen) vergewissen van de stand, die op dat moment 4-3 in ons nadeel was. Aangezien een beroep op de regel door de tegenstander geïnterpreteerd kan worden als een remisevoorstel, was dat meteen funest: 31/2-41/2.

In de tweede match was de stand al 4-2 in ons voordeel, toen Stefs tegenstander zich in opperste tijdnood gedwongen voelde van de eigenaardige regel gebruik te maken. Ook daar hoefde niet te worden verdergespeeld, natuurlijk. Stef maakte het de scheidsrechter van dienst nog wel knap lastig door te vragen hoe lang hij erover na mocht denken. Was zijn bedenktijd ongelimiteerd? De klok was immers stilgezet, toch! De scheids besloot schielijk de tijd weer te laten lopen, zonder te kunnen nazien of hij daartoe gerechtigd was en of het reglement hierin überhaupt wel voorzag.

Tenslotte was het Nils’ tegenstander die de regel als laatste redmiddel gebruikte. De scheidsrechter had een paar klokken klaarstaan waarop het increment was ingesteld. Althans, dat dácht hij. Toen bleek dat de klok de beoogde secondjes in het geheel niet bijtelde, liet hij het maar gaan. Het slachtoffer en zijn teamgenoten accepteerden dit onrecht gelaten en Nils incasseerde het punt netjes zonder te juichen. Het was ook wel erg droevig allemaal.

C7 speelde deze laatste match overigens op 19 november jl. bij De Volewijckers in die bekende voetbalkantine in Noord waar iedereen altijd te laat komt. Robert Jan Schaper vatte die gewoonte wel heel letterlijk op door pas een halfuur nadat er al was afgetrapt van huis te vertrekken. Van hem is het laatst vernomen toen hij onderweg belde om de exacte coördinaten. Zijn partij was toen al verloren verklaard.

Wij, zijn teamgenoten, rechtten de ruggen en het resultaat was dat geen enkele partij meer verloren ging. Stef Nagel speelde een creatief spelletje aan het eerste bord tegen een sterke tegenstander. Zijn betere time management hielp hem aan een verdiend gelijkspel. In de eerste match was het nog een dameoffer geweest waarmee Stef de partij won (waar blijft het verslag trouwens, beste Stef?), maar ik weet oprecht niet van welke pot ik het meest onder de indruk ben. Peter Hoomans overklaste zijn agressief spelende tegenstander met solide spel en Lodewijk van Pol zag zijn geduld optimaal beloond in een nauwkeurig uitgespeeld eindspel met loper en toren aan beide kanten. Peter van der Werfs tegenstander blunderde, maar gezegd dient te worden dat Peters geconcentreerde omgang met de tijd in combinatie met een goed getimede breekzet voor veel druk hadden gezorgd. Er waren goede remises voor Hans Uiterwijk en mij, beide met een pluspion die niet te gelde kon worden gemaakt. En tenslotte was er de degelijke vechtpartij van invaller Nils de Rijk, die zijn terugkeer (welcome back, Nils!) op het oude warme nest kon vieren met een vol punt. Eindstand: 21/2-51/2.

Leneke opende het bal door met 10 zetten (!) rechtstreeks vanuit de opening mat te gaan. Dat was slechts een inleidend grapje. Achter elkaar werd Debby mat gezet, verloor Anneke een stuk en gaf op, speelde Roel een hopeloze partij, ging Andre met een truc mat en moest Marcel opgeven. Wat was er aan de hand? Uit haar vroegere schaakleven kende Leneke de jeugdleider van Uithoorn en van hem hoorde ze het geheim. Zijn beste leerlingen mochten vanavond meespelen om zich te oefenen in het externe schaakleven. Dat wilden ze weten ook en daaraan hebben we het merendeel van onze nullen te danken. Wel een compliment voor het Uithoornse jeugdschaak! Onze twee eerste bordspelers hadden twee spelers tegenover zich die wat meer senior waren. Dat waren dan ook gelijk de twee langere partijen. Dick redde het niet en werd met een mooie combinatie verloren gezet. Maar Jaap redde het wel gelukkig. Hij sleepte weer een overtuigende winst binnen. Complimenten.

   De persoonlijke scores:  Bord 1 (wit) Jaap van Velzen 1 Bord 2 (zwart): Dick van Dam 0 Bord 3 (wit) : Andre Timmer 0 Bord 4 (zwart): Marcel Roelofs 0 Bord 5 (wit): Anneke Wiggelendam 0 Bord 6 (zwart): Debby Nieberg 0 Bord 7 (wit): Roel Polak 0 Bord 8 (zwart): Leneke Visser 0

Gelukkig hebben we een aantal weken om onze wonden te likken. Op dinsdag 22 april gaan we weer verder, en spelen thuis tegen De Raadsheer 4. Groet, Leneke.

Leneke speelde aan bord 8 een bijna existentiële partij, en is de hele avond niet van haar stoel geweest. Ze kon dan ook geen blik slaan op de andere partijen, dus dit verslag is erg uit de losse pols! Roel gaf als eerste de strijd op, gevolgd door Debby. Jaap aan bord 1 scoorde het volle punt, mooi gedaan. Anneke speelde aan bord 5, en scoorde een verdienstelijke remise. Piet Borst gaf ook remise aan bord 4. De stand was dus ondertussen op 2-3 gekomen. Maar helaas: toen ging het mis. Dick van Dam op bord 2 ging door zijn klok, en Andre Timmer op bord 3 werd pardoes mat gezet. De stand was 2-5 voor Chatarunga. Leneke wilde toen maar opgeven maar Tony, onze onvolprezen scheidsrechter, vond dat ze moest doorgaan. Dat deed ze. In een volgens haar glad verloren stand speelde haar tegenstander zo vol zelfvertrouwen dat hij zelfs de klok dacht te trotseren. Dat lukte niet. Eerst gaf hij zijn gewonnen stand weg, en daarna de partij door tijdsoverschrijding. Resultaat: 3 voor Caissa, en 5 voor Chatarunga.

De uitslagen op een rij:

 Bord 1 (zwart) Jaap van Velzen 1  Bord 2 (wit): Dick van Dam 0 Bord 3 (zwart) : Andre Timmer 0 Bord 4 (wit): Piet Borst 1/2  Bord 5 (zwart): Anneke Wiggelendam 1/2 Bord 6 (wit): Debby Nieberg 0 Bord 7 (zwart): Roel Polak 0 Bord 8 (wit): Leneke Visser 1 

Ook andere partijen mochten er wezen. Debby wist haar tegenstander dusdanig te ontregelen dat hij begon met een stuk en en een dame weg te geven. Daarna werd hij wakker, maar toen was het natuurlijk wel te laat: 0-1. Roel had nog tien partijen in Wijk aan Zee in zijn hoofd zitten, en legde spoedig zijn koning om. Volgende keer beter: 1-1. Ook Piet Borst moest het hoofd in de schoot leggen, maar Marcel Roelofs trok de stand weer gelijk : 2-2. Andre verloor op bord twee, maar gelukkig wist Leneke op bord acht haar partij te winnen: 3-3.

De laatste twee partijen, die van Jaap aan bord een, en Rogier aan bord vijf, waren spannend. Jaap zit stoïcijns achter het bord en weet kleine voordeeltjes uit te bouwen tot overtuigende winst. Altijd prachtig om te zien. Rogier had een partij waar driftig gerekend moest worden, en omdat de andere spelers al klaar waren, rekenden we allemaal mee. Maar Rogier was de beste rekenaar: hij won overtuigend. Knap gedaan. Daarna trokken we allemaal naar de bar en hebben we de overwinning gevierd.

Onze volgende wedstrijd spelen we al op dinsdag 18 februari, thuis tegen Chatarunga 2. Nog even voor de statistici onder ons de persoonlijke uitslagen:

 Bord 1 (wit) Jaap van Velzen : 1 Bord 2 (zwart): André Timmer : 0 Bord 3 (wit) : Piet Borst : 0 Bord 4 (zwart): Marcel Roelofs: 1 Bord 5 (wit):  Rogier Verkaik: 1 Bord 6 (zwart): Debby Nieberg: 1  Bord 7 (wit): Roel Polak: 0 Bord 8 (zwart): Leneke Visser: 1 

Al snel moest Debby het hoofd buigen en ontvingen we de eerste nul. Marcel trok de stand weer in evenwicht met een vlotte en reguliere winst. Daarna verloor Roel op bord 8, en trok Piet Borst weer de stand gelijk door mooi te winnen op bord 4. Er waren nog vier partijen te gaan, die allemaal redelijk stonden met kansen voor beide kanten. Anneke speelde degelijk, net zoals haar tegenstander. Daarom was een remisie terecht. Nog drie partijen. Dick won leuk en gaf ons het gevoel dat dit een hele mooie avond kon worden. Immers Andre op bord 3 stond beter, en dan zou de winst voor ons zijn. Helaas: een domper. Andre verspeelde in vrijwel gewonnen stand zijn toren en moest opgeven. Jammer, jammer, jammer! Toen verplaatste de aandacht zich naar het eerste bord waar Jaap de eer moest redden. De stand was inmiddels 3 1/2 – 3 1/2. Jaap stond minder, zowel in stelling als in tijd. Maar hij is koelbloedig, in ieder geval koelbloediger dan zijn opponent. Die liet in het eindspel schaakjes toe, vergiste zich, en Jaap won op het laatste nippertje! Fantastisch: 4 1/2 – 3 1/2 voor ons. Wat een avond.

De individuele scores zijn: Bord 1, zwart: Jaap van Velzen 1 Bord 2, wit: Dick van Dam 1 Bord 3, zwart: Andre Timmer 0 Bord 4, wit: Piet Borst 1 Bord 5, zwart: Marcel Roelofs 1 Bord 6, wit: Anneke Wiggelendam 1/2 Bord 7, zwart: Debby Nieberg 0 Bord 8, wit: Roel Polak 0

Onze volgende externe wedstrijd is op 30 januari. Dus dat duurt nog even. We mogen eerst genieten van een welverdiend kerstreces. Ik wens iedereen hele fijne feestdagen. Tot ziens in 2014! Groet, Leneke.