Mat in drie. Er zijn zes mogelijkheden waarvan er vier niet moeilijk te vinden zijn. Ook de sleutelzet ligt voor de hand: e6-e7.
Vervolgens: 1: … g5 2 e8D en 3 De2 mat of 1… Kf3, 2: e8T g5 3: 0-0 mat.
Maar wat wanneer de zwarte koning na het witte e7 naar g2 of g2 wandeld.?
Dan volgt: …. K f3 2: e8T Kg2 3: 0-0-0-0 ….. de ellenlange rokade. Krabbé schreef hier een vertaling van het F.I.D.E. – reglement uit 1971 bij en citeert: De rokade is een verplaatsing in de vereniging met een verplaatsing van een toren, tezamen tellende voor één enkele zet. De rokade moet nauwkeurig worden uitgevoerd: de koning wordt van zijn oorspronkelijke veld verplaatst naar een van de naastgelegen velden van dezelfde kleur. vervolgens wordt de toren in welke richting de koning heeft bewogen geplaatst op het veld dat de koning zojuist heeft overschreden…
Welnu, zowel de koning als de toren zijn in onderhavige stelling niet gespeeld, dus kan de koning op e3 en de toren op e2 worden geplaatst met als resultaat mat.
Een paar jaar later echter toonde de meester van de schaakcuriosa berouw. Immers had hij een paar fundamentele woorden van het reglement onvertaald gelaten; hij had zijn lezers (van schaakbulletin) om de tuin geleid, want er staat namelijk: de koning wordt van zijn oorspronkelijke veld verplaatst naar één van de TWEE naastgelegen velden van dezelfde kleur OP DEZELFDE RIJ.
Maar ondanks dat; het blijft een vermakelijk idee waarmee je een argeloze opponent mee zou kunnen verrassen.
Onlangs kreeg ik van een bekende Zaanse schaker (IM) een fotoboek ter inzage en mijn oog viel eerst op een oude foto die reflecteerde aan herinneringen uit mijn vroege schaakjeugd, zo ongeveer wanneer ik met clubschaken begon.
De afbeelding is gemaakt in Wijk aan Zee, 1964. Het drukt de tijdsbeeld uit. Wellicht één van de weinige schakers die niet rookte. Of heb ik dat ook mis?
En dan, een tien jaar later, 1972. Voor mij onbekenden, maar wel tijdsbepalend.
Tot slot nog een laatste, een Wijkse duik in de winter van 1982 en wat zie ik daar? Schaakhanddoeken? Die heb ik -nog- niet!
Reeds koning en paard, (knight, zo u wilt) digiverkrijgbaar en waar je de net gespeelde partij op kan zetten.
Daarnaast, en tot troost van de verliezer en voor de winnaar om de winst te vieren, een glaasje digiwijn die met een usb-stick kan worden getapt.
Van horen zeggen binnen afzienbare tijd ook voor bier verkrijgbaar...
Schaakstukken? Ja, maar ook te gebruiken op laptop en andere digiparaten
..en tot slot, na ‘t schaken een echt digiglaasje; we hoeven zo echt de deur niet meer uit….
Dinsdag speelde we een fraaie partij. Thuisgekomen joeg ik de partij door de masjien en deze gaf aan hoe er over en weer verschrikkelijke fouten werden gemaakt.
Wellicht dat daardoor de partij zo schoon werd, in die zin dat er enkele keren zeer mooie en bijzondere patronen op de velden verschenen. Ongeveer net zo mooi wanneer je bij nevelig zonlicht door een herfstbos fietst en de ongewoonste kleurschakeringen bewonderd.
Omar Othman (0) -
Willem Grünbauer (0),
2019.12.03
Ome Willem die de eer van Caissa nog trachtte te redden.
Maar ook dat lukte niet helemaal, en dat nog wel vanwege een valsspeler…
Drie weken schuiven met de stukken te Dieren, vooral, uiteraard, met de paarden en in de eerste week was met mij als enige Caissiër Frans de Vreeze aanwezig; zelf werd ik tweede in mijn afdeling, Frans speelde een minder geslaagd toernooi in vergelijking met vorig jaar.
Frans in diepe gedachten…..
Edoch: in de tweede week voegde zich mede-Caissiër Dimitri Reinderman bij ons als de potentiële kanshebber van het open kampioenschap van de Lage Landen; het begon goed, maar dit jaar speelde Dimitri een ietwat ogenschijnlijk minder toernooi. Gelukkig bleef hij nog steeds wel zitting nemen in de eerste bordenrij, maar door onbekende oorzaken verdwaalde hij in de laatste ronde aan de geheel andere zijde dan we van hem gewend zijn.
Dimitri, hier aan bord twee, met links achter Jaap Vogel terwijl Roeland P. diepdenkend toekijkt.
Ook Frans had een mindere periode zoals uit de uitslag valt op te maken, dit in tegenstelling tot de vermaarde en de dit keer nagenoeg nietsontziende Manuel Bosboom.
De inmiddels Nestor van de kopgroep verwees menig jong talent terug naar de schaakschoolbankjes, inclusief de Nederlands kampioen Lucas van Foreest die overigens zijn verlies uiterst sportief in ontvangst nam.
Het werd mij vergund om bij de aanvang van de partij nog een leuk plaatje te schieten. De toen nog nietsvermoedende Lucas was er kennelijk niet op voorbereid dat Manuel een geheel andere opening begon te spelen dan wat er van hem verwacht werd. Trouwens, wie op zoek gaat naar de slotstelling van die partij ontwaart een waarlijk verbijsterende schaakstellingsschoonheid met een schitterend door een dame gepende dame.
Toen de strijd begon…..
Trouwens, met betrekking tot Caissa: ook Kees Sterrenburg nam een weekje deel aan de zeskamp en gezien de uitslag vermoed ik dat zijn rating iets is gedaald; wellicht tot rond zijn geboortejaar. Maar Kees bleef er, zoals op de foto te zien is, goedlachs onder.
Ziehier, goedlachse Kees
En ome Willem, schrijver dezes dan?
Dit jaar speelde ik een niet onverdienstelijk seniorentoernooi met één verlies en één remise en drie overwinningen. Tijdens het open C-toernooi speelde ik ook de kortste partij tegen een dertienjarig aanstormend jeugdtalent; iemand maakte er een plaatje van en te zien is dat hier vermoedelijk de zwaarste tegen de lichtste deelnemer van dit toernooi de schaakdegens tegen elkaar kruisten.
Toen we begonnen, tweede ronde.
Uiteindelijk stond ik er na zeven van de negen rondes niet eens zo slecht voor; ik dacht welheus de eer van Caissa nog te redden, toen ik daags na de achtste ronde op de ranglijst zag dat acht spelers opeens een punt extra hadden ontvangen waardoor ikzelf meteen een zestal plaatsen zakte.
Bij het begin van de achtste ronde zat hij nog naast me: de valsspeler; zelf had ik nog niet tegen hem gespeeld…
Het was de diverse tegenstanders van deze speler al opgevallen dat, wanneer hij zelf aan zet was, hij steeds “zo nodig moest”, als u begrijpt wat ik bedoel.
Teruggekomen deed hij steeds een voortreffelijke zet waardoor hij overwinning op overwinning boekte. Echter; door ingrijpen van de arbitrage (hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen, is mij ontgaan) werd de onverlaat tot een bekentenis gedwongen en moest het toernooi verlaten. Met een “lijntje” naar iemand of met de kennis van een computer via moderne mediamiddelen ontving hij de meest geschikte zetten; je moet maar durven.
Daarbij vernam ik nog dat de valsspeler als zodanig is aangemeld bij, onder meer, de KNSB; wat de consequenties daarvan zijn is mij onbekend, maar fraai zal het, voor hem, niet zijn.
Vandaar dat, na zijn verwijdering, al zijn tegenstanders er een punt bij ontvingen waardoor ik wat minder fortuinlijk op de ranglijst te zien ben. Niet getreurd; ik ontving nog een prijsje voor bewezen diensten zodat het voor mij deze drie weken schaak niet geheel onverdienstelijk zijn verlopen. Wellicht heb ik op deze wijze Caissa een kleine dienst bewezen.
Tot zover mijn bevindingen op drie weken schaken te Dieren met de verwachting dat ik ons bestuurslid Wim S. hiermede tegemoet ben gekomen.
Omar Othman (0) -
