Marc, gladiator van het eerste uur, was als eerste klaar. Tegenstander mishandelde zijn Siciliaan, en werd matgenet en voor de zekerheid gespiest aan de drietand. Nirav had opnieuw het eerste bord opgeëist, en wit, en wie zou hem tegen durven spreken! De tegenstander werd systematisch uitgedund en in het eindspel afgemaakt. 2 – 0. Intussen klonken irritante piepjes van nabij het bord van Wilbert. Het was zijn vriendin die wilde vragen hoe je spruitjes schoonmaakt en wat je tegen krampjes moet doen. Daar winnen we de oorlog niet mee, Wilbert! En dat na de desertie van vorige ronde. (Hij won wel). Jos zette zijn kruisvaart in de promotieklasse voort en na een onnavolgbare serie misvattingen en blunders waadde hij in het kniehoog opklotsende bloed van zijn tegenstander: 4 – 0. Zelf had ik, zoals gebruikelijk in de Steinitz-Fischer-variant, al snel een pion meer bij winnende aanval. Ik maakte daarbij een mentale blunder, want ik had na een afruil niet door dat ik nog steeds die pion meer had – is me in 30 jaar nog nooit gebeurd! Door agressief maar zwak spel mijnerzijds bleef tegenstander Mol lang met zijn kop in de strop hangen, zonder dat deze beslissend werd dichtgetrokken. Met nog 2 minuten op de klok en bij de stand van 4 – 0, weigerde ik een remiseaanbod, om met bloeddoorlopen ogen het uitgestelde vonnis alsnog te voltrekken. 5 – 0.

De beschaving moest komen, het spijt mij het te moeten zeggen, van de aanwezige vrouwen. Annemarie, meestal toch niet vies van een sliding met twee benen gestrekt, pacificeerde haar tegenstander en ex-clubgenoot. Sietske, de tegenstander van Jack, ging met afgemeten precisie te werk en drukte zonder bloedvergieten een verdiend punt. 5,5 – 1,5. Invaller Erik is geen vrouw, maar hij sloot zich solidair aan bij het beschavingsoffensief, en remiseerde. 6 -2 dus en ja hoor, wij lopen in bordpunten al in op het Lanterfantende Laurierboom – met dank aan het Aanstormende Achtste. Een eenvoudige overwinning met 7 – 1 in de laatste ronde volstaat nu al om ons verdiende kampioenschap op te eisen.

Welnu, door een falend JEUGDBELEID, waarbij is geselecteerd op FYSIEKE kracht in plaats van op verfijnd positiespel, of juist op samenwerking in plaats van EGOTRIPPERIJ, nu ja, hoe het ook zij, dat er dingen gebeurden die niet door de Barcelonese BEUGEL konden, daardoor dus, is het zesde nu GESPEEND VAN TALENT! Het TRAGISCHE vertrek van Aldo van de Woestijne kon NIET worden opgevangen. Enige tijd kon het FALEN van het zesde nog worden VERBLOEMD, in de wedstrijden tegen het Gekortwiekte Zevende en het Vermetele Achtste, maar de eerste de beste EUROPESE wedstrijd, tegen Amstelveen 4, is VERLOREN gegaan! Het MOET gezegd dat deze nederlaag geheel en al de SCHULD is van WILBERT, de Eyong Enoh van het zesde. Eyong kwam zomaar niet OPDAGEN, en laatste-moment-invaller Coen Venema kon het TIJ niet keren, 0-1. De LEDENRAAD heeft al gevraagd om Wilbert te SCHORSEN voor zijn EIGENGEREIDE optreden. Onze andere INVALLER, Rob Boterenbrood, stond goed in de opening maar sloot AF waar hij moest openen, 0-2. Tigran, VERGANE glorie à la Theo Janssen, VERPRUTSTE een vrijwel gewonnen EINDSPEL, gaf enkele pionnen WEG maar met wat SCHOPWERK werd het nog remise, de derde alweer; waar is die GOUDEN linkervoet? 0,5 – 2,5. Nirav Eriksen had weer last van veel ingevingen en NO-LOOK–zetten, en dit keer zaten er goede bij: 1,5 – 2,5. Jos van Ommeren, onze Alderweireld, sprong met enkele KNOESTIG-VLAAMSE knieën in de rug van Peter de Heer, die verder KANSLOOS was: 2,5 – 2,5. Marc “Bulykin” Ordodi’s BIJDRAGE was opnieuw van een grote ONVOORSPELBAARHEID, volgens mij heeft hij gewonnen gestaan en verloren – dit PARTIJVERLOOP is eigenlijk bij Marc voorspelbaar -, en kwam uit op REMISE dit keer. 3 – 3. Aad “Blind” Roemersma, veel TALENT en techniek maar minder in de SNELHEID, had een duidelijk overwicht tegen de OPGEBLOEIDE Dirk Goes, maar ging stapje voor stapje ten ONDER, 3 – 4. Hetgeen ons brengt op Jack “Van der Wiel” Blanchard. Jack, kun jij aan de KERSTMAN Chéron vragen, of anders JEUGDSCHAAK van Berry Withuis? Na heel veel vijven en ZESSEN, en nog zevens, ACHTEN en negens, had Jack zijn tegenstander een THEORETISCH gewonnen eindspel van twee PAARDEN tegen twee pionnen, waarbij hij de VERKEERDE pion ONSCHADELIJK maakte en, met MEER tijd op de KLOK, remise aanbood! 3,5 – 4,5.Tsja, wat ZEG je van zoiets? De STRUCTUUR van het Zesde is FOUT. Er wordt te weinig GELUISTERD naar de ECHTE SCHAAKMENSEN zoals Robert Jan La Ling en de buurvrouw van de GLAZENWASSER van de zwager van Loek van Wely. Het is TIJD voor een FLUWELEN revolutie.