Op vrijdag 2 november presenteert Paul van der Sterren in het Max Euwe Centrum zijn boek over de geschiedenis van het wereldkampioenschap schaken. Namens Paul bent u van harte uitgenodigd.
In zijn nieuwe boek vertelt Van der Sterren het verhaal van het wereldkampioenschap schaken, vanaf Philidor tot en met Carlsen. Het boek bevat biografieën van alle wereldkampioenen, de fraaiste partijfragmenten en de verhalen over de ontwikkelingen in de schaakwereld tijdens de verschillende matches. De ideale voorbereiding voor volgers van de match tussen wereldkampioen Carlsen en uitdager Caruana, die 9 november in Londen begint, maar zeker ook een boek om daarna nog vaak te raadplegen.
Tijdens de boekpresentatie zal Van der Sterren partijfragmenten laten zien, vragen beantwoorden en natuurlijk ook signeren. Tegelijkertijd zal ook Herman Grooten aanwezig zijn om over zijn nieuwe boek in de reeks Begrijp wat u doet te vertellen. De presentatie begint om 16.30 uur en duurt tot ongeveer 18 uur.
Klik voor meer informatie over de presentatie en route naar het Max Euwe Centrum.
Kasper, David en Khoi boven zichzelf uit op het Science Park
Het Zwitsers gambiet (starten met een nederlaag) is bekend bij open toernooien, Kaspar introduceerde op het Science Park toernooi het Schots eindspel (de laatste ronde verstek laten gaan, omdat je naar Schotland reist). Het leverde bijna de groepsoverwinning op.
In de A-groep deed dit jaar geen enkele grootmeester deel en niet meer dan vier IM’s. Dat zal voor diverse schakers teleurstellend zijn geweest en mogelijk ook een reden om van deelname af te zien – het aantal deelnemers in de A-groep was lager dan gebruikelijk. De betere hoofdstedelijke schaker moet de stadsgrenzen overschreiden om tegenstanders van formaat te treffen. Waarom kan in pakweg Vlissingen, Hoogeveen of Dieren wel een competetief interessant deelnemersveld op de been worden gebracht en in Amsterdam slechts in mindere mate? Economisch potentieel genoeg hier, zou ik denken, en ook de geschiedenis van Amsterdam als toernooistad is rijk. Maar goed, voor de Caissanen die zich voor de A-groep hadden ingeschreven was de tegenstand zwaar genoeg kun je concluderen na het raadplegen van de eindstand. Enrico eindigde bij de eerste twintig met een pluscore. Voor Angelo (na een goede start), Guenther en Maarten (die de eerste drie ronden verstek moest laten gaan) was het aanhaken, Ron scoorde onder zijn niveau en Rob moest na drie ronden de strijd staken. Lichtpunt was het spel en de score van de jongste man, Khoi. Hij stond soms erg goed en won niet, stond verloren en won toch, snoepte de uiteindelijke winnaar Zyon Kollen in ronde vier een half punt af, en won uiteindelijk drie partijen, waaronder met zwart tegen Eelke de Boer, Nederlands Kampioen tot en met 16 jaar. Er had een duivelse vierde overwinning ingezeten in de voorlaatste ronde tegen Manuel Bosboom.
Pham, Khoi (2037) -
Bosboom, Manuel (2403),
2018.07.14
In de B-groep streden Aad, David, Sierk, Avni en Kasper gedurende de verschillende ronden aan de eerste borden en kwamen ook tegenover elkaar te zitten.
In de zevende ronde speelde Aad (uit 1945) met zwart tegen Gilian Honkoop (geboortjeaar 2005). Dat is niet eerlijk denk ik dan, maar ze bleken aan elkaar gewaagd. Aad offerde een pion in het vroege middenspel, kreeg voldoende tegenspel maar stond een afwikkeling naar een glad verloren paardeindspel toe: 1-0 voor Honkoop. Op bord 2 speelde zich een klein drama af tussen Sierk en Kasper. Sierk won na een paar druistige zetten van zijn jonge tegenstander twee lichte stukken voor een kwaliteit , wist niet direct de weg naar de overwinning te vinden en blunderde vervolgens zijn loper. Even later was het mat en kon Kasper – fantastisch genoeg, hoewel niet voor Sierk – aan de eindoverwinning in de groep gaan denken. Samen met David die soeverein van Avni won. In ronde acht was het David, die onlangs nog in Hilversum de B-groep had gewonnen, tegen Kasper, die inmiddels een vette plusscore had. De partij zou nooit op gang komen doordat David in een openingsvalletje stapte.
Bleeker, Kasper (1866) -
Laan, David (1884),
2018.07.14
Na acht ronden stond Kasper heel verrassend aan de leiding, met een halfje voorsprong op de twee jaar oudere Honkoop (Kennemer Combinatie). Er was echter een probleem: Kasper was, net als Khoi (en ook Jule), uitverkoren om namens Nederland deel te nemen aan de Glorney Cup in Schotland en moest daarom zondag het vliegtuig nemen. Het halfje bleek uiteindelijk niet genoeg. Honkoop won in de laatste ronde en werd de winnaar van de B-groep. Doordat Aad en David in de laatste ronde hun tegenstander van het bord zetten, werd Kasper tweede en David en Aad gedeeld derde. Het Zwitsers gambiet (starten met een nul en daarna alles winnen) is bekend in open toernooien, Kaspar introduceerde het Schots eindspel (de laatste ronde verstek laten gaan, omdat je naar Schotland reist). Het werkte bijna.
Kasper Bleeker (foto: Lennart Ootes)
Verder de ranglijsten afspeurend zien we dat Tejo in groep C prima resultaat boekte, net als Charles. Roel won een dagvierkamp, net als Frans en Wim N (ex aequo). (Op het moment van schrijven zijn de uitslagen van de weekendvierkampen nog onvolledig).
Roel van Duijn – Paul van Haastert – 1-0 (foto: Lennart Ootes)
* De winnende zet in de partij Pham – Bosboom is Td4!
Juni is oogstmaand voor Caissa. Na de eerste prijzen van Angelo en Aleks bij Best of the West en de zege van het eerste team in de SGA-rapidcompetitie won David Laan afgelopen weekeinde de B-groep van het dertiende HSG Open in Hilversum.
(foto website HSG)
Na de eerste vier ronden had David de volle score bereikt. Zondagochtend in de vijfde ronde, die cruciaal voor de einduitslag zou zijn, was het spannend in de partij tegen Gert Jan Fröberg.
Froberg, GJ (1835) -
Laan, David (1884),
2018.06.24
In de zesde en laatste ronde kwam David geen moment in de problemen. Remise verzekerde hem van een ongedeelde eerste plaats. Een mooi resultaat en niet geheel onverwacht, omdat David de laatste jaren in rustig tempo bezig is sterker en sterker te worden.
Van de diverse andere Caissa-leden die meededen in Hilversum, was er ook succes voor Evert Straat, die ongedeeld eerste werd in de hoogste vierkamp.
Zo'n drie weken na het overlijden van professor Van Hulst hielden 53 deelnemers zijn naam in ere door deel te nemen aan het jaarlijkse snelschaaktoernooi van Caissa.
Groep A in de finaleronde, met vooraan Arno Bezemer-Hicham Boulahfa
Spannend was het in finalegroep A tot de allerlaatste seconde. Yochanan Afek, die zich bij winst toernooiwinnaar mocht noemen, was op weg koploper Arno Bezemer mat te zetten, maar had bijzonder weinig tijd op de klok. Dat gold ook voor Arno, die tot zijn geluk kon contateren dat Yochanan’s vlag uiteindelijk als eerste knipperde op het display. Daarmee is Arno net als vorig jaar winnaar geworden van het Professor van Hulst-snelschaaktoernooi.
De ingebrachte prijzen: talloze (schaak-)boeken, zeven flessen drank en één paar schone sokken.
Tot na zijn honderdste geboortedag reikte Johan van Hulst zelf de prijzen uit, altijd met een krachtig uitgesproken geestige speech. Reden voor de winnaar bij de prijsuitreiking de woorden die de professor in 2006 tot hem sprak te memoreren: “Vanavond ben je snelschaakkampioen van Caissa geworden maar dat is niet belangrijk. Veel belangrijker is dat je vanavond het Professor Van Hulst-toernooi hebt gewonnen! En dat is iets om voor altijd trots op te zijn!” Zo is dat.
De poules B tot en met G werden respectievelijk gewonnen door Michael Wunnink, Hans Ree, Tom Meintser, Jildo Kalma, Jule Cordes en Roel Polak/Ti de Jong. Ons jeugdlid Jules dus onder de winnaars! Ook Kasper Bleeker en Maarten Hoeneveld speelden de hele avond mee, de laatste kwalificeerde zich voor finalegroep A.
Jule’s uiteindelijke score op het uitslagenformulier van groep F: 6,5 uit 7.Roel ging als winnaar van groep G naar huis met een oud exemplaar van The Life and Games of Mikhail Tal.
Afgelopen vrijdag hebben Gertjan, Arno, Dennis en Alje in Bunschoten strijd geleverd in de vierde ronde van de KNSB-beker. Het liep helaas op een nederlaag uit. Dat het ook een overwinning had kunnen zijn, valt te lezen in dit uitgebreide verslag met partij-analyses van een van de tegenstanders.
Afgelopen dinsdag heeft Caissa het nieuwe jaar ingeluid.
Op de eerste clubavond van 2018 werden vele handen geschud, niet weinig bubbels ontkurkt en praatte de voorzitter ons bij over de stand van zaken bij Caissa. De jeugdafdeling draait op volle toeren, de instroom van nieuwe leden is constant en steeds internationaler. Materieel gezien maakt Caissa een inhaalslag. We kunnen ons verheugen op de komst van nieuwe schaakstukken van uniform formaat. Tony en Frans hebben verrijdbare kisten getimmerd, die alle borden, paarden en klokken kunnen herbergen. De winnaars van de eerste helft van de interne competitie mochten voor zover zij aanwezig waren een prijs in ontvangst nemen.
Maar: sportief mag het beter van het bestuur. “Ik ben nu zes jaar lid van deze club, waarvan vijf jaar bestuurslid en in die tijd is het aantal kampioenschappen op een hand te tellen,” aldus Peter Van der Vlis. De leden weten waar zij aan toe zijn.
Twee sprekers zetten de avond luister bij. Grootmeester Paul van der Sterren besprak twee stellingen met het overkoepelende thema: de schoonheid is dichterbij dan je denkt. Alleen: hoe tover je het op het bord? Tipje van de sluier: slaap er ‘ns een nachtje over.
Emeritus Professor Dutch Linguistics Henk Verkuyl, die in 2018 zijn tachtigste verjaardag hoop te vieren (zou je ‘m niet geven, aldus de zaal), voorspelde aan de hand van de aanvechtbare definities van de schaakstukken het einde van het Van Dale-woordenboek.
Willem & Wim legden beide spreekbeurten op camera vast.
Het was de warmste 16 oktober ooit gemeten. Laurierboom uit. Het is aan de overkant van het café, liet de teamcaptain vooraf in de groepsapp weten. 'Welk café?' vroeg tenminste één van de opgestelden.
Café de Laurierboom heeft een nieuwe eigenaar en die heeft ook de beschikking over een herbergzaam, van grote ramen voorzien lokaal op de hoek van de Laurierstraat en de Eerste Laurierdwarsstraat. Afgaande op een wandversiering met de letters agnès b vinden hier ook wel eens wat modedingetjes plaats. We pasten er goed in, inclusief non-playing captain Wim en non-playingfan Jan. Laurierboom was vorig jaar gedegradeerd uit de promotieklasse. Wij waren juist gepromoveerd naar de eerste klasse, na het seizoen eerder geruisloos te zijn gedegradeerd. We betreurden het vertrek van Nils (kan niet stilzitten) en Dennis (wilde steeds naar buiten); daarentegen keerde Lodewijk na een stagejaar in de promotieklasse terug.
We kregen vooraf te horen dat het wat de FIDE betreft het uit is met het met twee handen doen van een zet, tenminste, dat daar nu een tijdstraf op volgt, daarna was het handenschudden en spelen maar.
Ik zat zelf op bord 3, met mijn rug naar de borden 4 tot en met 8. Naast mij zag ik Herre zijn geliefde opstelling innemen tegen Joost van Steenis. Links van mij was het voor Theodoor alras keepen geblazen, nadat hij onhandig had gereageerd op een vroege opstoot van zijn tegenstander Theo Weijers. Ikzelf werd achter de witte stukken tegen Mark de Wild Propitius geconfronteerd met een variant die ik liever met zwart speel. Alleen wist ik nog wel een weinig gespeelde zet voor wit, die in postioneel opzicht onaangenaam spel voor zwart kan opleveren.
Het was na schat ik een krap uurtje spelen dat er een woest geschuif van stoelen klonk, gevolgd door een verhitte discussie op straat. De twistende stemmen van Erik en Wim galmden tegen de puitjes van de oude volksbuurt op. Binnen deed een van de tegenstanders glimmend de stukken van bord 8 in het doosje. We stonden 1-0 achter. Toch kon ik een glimlach niet onderdrukken. Bijna niets mooiers dan ongeremde passie in de onderbond. In feite had er ook geen woord vuil hoeven te worden gemaakt aan Eriks nederlaag. Hij speelde nota bene op het laagste bord tegen een tegenstander met bijna 400 elo-punten meer.
Inmiddels was mijn tegenstander er niet goed uitgekomen en na 15 zetten had ik een héél veelbelovende stelling bereikt.
Peter Hoomans (1889) -
de Wild Propitius (1838),
2017.10.14
Na 16.Lxf7 Txf7 17.Txd7 heeft wit een pion gewonnen en blijft het eenrichtingsverkeer. In plaats daarvan verwachtte ik met 16. Pg5 pas werkelijk te gaan oogsten (en winnen met Lxf7 is zo schools, nietwaar). Na deze zet staat wit nog steeds riant, maar na zwarts voor mij verrassende 16… Pdb8! is niet meteen duidelijk op welke weg te vervolgen. Ik begon aarzelend te spelen. Of te breien, zoals kapitein Wim dat noemt. Gelukkig drukte David op bord 5 zijn tegenstander Ruhe wel gewoon zonder dralen van het bord: 1-1. Peter vdW had op bord 6 tegen Van Leeuwen ook al vroeg een kwaliteit gewonnen en zou het niet meer weggeven. Herre voer vervolgens zonder ooit in gevaar te zijn geweest een halfje binnen. Maar Lodewijk en Theodoor waren in de problemen en bij Stef aan het eerste bord was het niet duidelijk wat er gebeurde. Na afloop vertelde hij dat hij alvorens tot aanval over te gaan met een wachtzet zijn tegenstander (en oud-Caissaan) Wilbert de Kruiff had proberen te verleiden een kromme zet te doen. Tegenstander deed de kromme zet. Bleek de kromme zet niet krom. Toen hij later dameruil uit de weg ging, in plaats van te berusten in een remise-stelling, ging het bergafwaarts en speelde zijn tegenstander het goed uit. Ikzelf was inmiddels gretig op een remise-aanbod ingegaan, nadat het breien was overgegaan in knoeien en ik zelfs een pion achter was komen te staan. Maar mijn tegenstander bekende veel te blij te zijn onder de doem van de nederlaag te zijn uitgekomen en vond het prima zo. Theodoor slaagde er lang in materieel evenwicht te bewaren, maar zijn al vroeg positioneel verloren stelling bleek uiteindelijk niet te houden. 4-3 voor Laurierboom. Alles kwam aan op Lodewijk. Tegen Pieter Schmidt speelde hij naar eigen zeggen de opening niet goed. In het middenspel had hij met bluf een loper geofferd voor twee pionnen en iets wat op een aanval moest lijken. Er was een erntige fout van de tegenstander nodig om in de partij te blijven. Toen het ergste achter de rug was, maar niet alle leed geleden, bood Lodewijk remise aan. Het bleek zo’n aanbod dat onmiddellijk afgeslagen wordt, maar de kansen doet keren. Of het geluk afdwingt. Want schaken is een geluksspel, weet Lodewijk met Donner.
Pieter Schmidt (1766) -
Lodewijk van Pol (1707),
2017.10.14
Zwart heeft net 54… g5 gespeeld. De vraag van Lodewijk: wat is de slechtste zet voor wit? Zijn tegenstander speelde ‘m. Wat een mazzel. 4-4!
Zo, in deze volgorde van verliezen, remiseren en winnen, stel ik mij voor dat het gegaan is op de avond van de warmste 16 oktober ooit gemeten. Maar de finale heb ik niet bijgewoond, omdat er een vrij aardig café gelegen bleek tegenover het speellokaal van Laurierboom. Behalve schaakborden en -stukken hebben ze er ook schaakklokken. Echt een aanrader om eens langs te gaan als schaakliefhebber.
Froberg, GJ (1835) -
Lodewijk van Pol (1707),
2017.10.14 