Vorig seizoen eindigde Caissa 14 roem- en (match)puntloos onderaan in een klasse (3B) waaruit niet kon worden gedegradeerd. Toch speelt het Veertiende dit jaar nog een klasse lager(?), namelijk in die van de viertallen. Dat heeft één voordeel: als je op twee borden wint, kun je niet meer verliezen. Maar ook dat heeft C14 niet veel geholpen: tot nog toe verloren we op één schamele remise (2-2 tegen EsPion 5) na al onze wedstrijden. Afgelopen dinsdag kwam het met één matchpunt één plaats boven ons staande Pegasus 3 op bezoek. Als we nog iets van dit seizoen wilden maken dan was dat door te winnen niet op de laatste plaats te eindigen.
Omdat Jeanne te laat was, begonnen we – zoals gebruikelijk – tweevoudig met drie man. Ondanks het tijdverlies en een reprimande van de wedstrijdleider vanwege niet noteren wist Jeanne met zwart op bord 1 remise te houden, wat met haar loper tegen de pion van haar tegenstander een verder ook logische uitslag was. ½ – ½. Pold was in de opening op bord 3 een zwart paard kwijtgeraakt, maar wist door uitgekiend en geconcentreerd spel zijn tegenstander van het lijf te houden. Toen deze laatste een onregelmatige zet deed en na het terugzetten van het gewraakte witte paard het bord een andere stand te zien gaf dan daarvoor, werd na een mislukte reconstructie van de partij tot remise besloten. 1 – 1. Van de partij van Jan op bord 4, die getuige het luidruchtige bewerken van de klok een wild verloop moet hebben gehad, is mij niet veel meer ter ore gekomen dan deze extravagante decibellen en de geruststellende uitslag: remise. 1½ – 1½. Geruststellend was deze uitslag zeker, want de teamleider kreeg op dat moment op bord 2, waarop hij zijn in de opening gewonnen pion weliswaar onmiddellijk had moeten teruggeven, door een black-out van zijn opponent een paard cadeau. 2½ – 1½. Op papier de zwaksten zijn we in elk geval niet als laatsten geëindigd, want met nog een wedstrijd te gaan zijn we Pegasus, dat is uitgespeeld, gepasseerd.
{jcomments on}En doe dat ook maar niet met de opstelling. Maar Caissa 14 hoefde niet eens te winnen om te doen wat er op de dag van de arbeid van haar verwacht werd in haar laatste wedstrijd van het seizoen tegen het Probleem 4, dat om kampioen te worden met 6-2 van ons moest winnen. Onze opdracht was twee en een half bordpunt vergaren en dan zouden onze broeders en zusters van Caissa 13 ongedeeld kampioen in de Vierde Klasse van de SGA zijn.
Onze laatste wedstrijd hadden we gewonnen en dus had de captain voor een vrijwel identieke opstelling gekozen. Tjerk zat in Frankrijk, maar Jan zou weer meedoen en zijn vaste plaats op bord acht innemen. Een dag voor de wedstrijd meldde Jeanne plots dat ze nog in Zweden zat, maar ze zou de volgende dag om half zeven op Schiphol arriveren. Een half uur voor de wedstrijd kwam er een telefoontje: de accu van Jeanne’s auto was leeg, dus was ze waarschijnlijk iets later. Nu zijn we dat van haar gewend, maar dit keer kwam het wel bijzonder slecht uit en zag de captain de zaak donker in, maar hij wenste zijn opstelling niet te wijzigen. Het werd acht uur en Jeanne kwam, zag… en overwon. In een eindspel met een kwaliteit achter op bord vier offerde ze haar paard en liet een van haar doorgelopen pionnen promoveren, waarna ze haar tegenstander net op tijd mat zette. Op dat moment had de captain op bord zes een al even vroege als pijnlijke nederlaag geleden, na op de vijfde zet ruim gewonnen te hebben gestaan. Gelukkig was Marnix op bord een bij een slechtere stand remise overeengekomen met zijn tegenstander. Het pikante aan deze remise was dat die tot stand kwam na zetherhaling (sic! zie ook het eerdere aan deze wedstrijd voorafgaande verslag van Huib Vriens op deze site), die Marnix tegenover de toekijkende teamleider van het Probleem 4 (de wedstrijdleider was op dat moment niet in de buurt), nadat hij de klok had stilgezet, vaststelde. Tussenstand: 1½ – 1½. Nog steeds te weinig bordpunten voor een kampioenschap van een Caissa-team. Maar een gang langs de borden leerde dat weliswaar Wim op bord twee een ingewikkelde doch weinig rooskleurige, maar Matthijs op bord vijf een ingewikkelde doch redelijk rooskleurige stand had. Bij Jaap (Tanja) op bord zeven was de situatie eerder krankzinnig en naar Jaaps gniffelende opstanden van zijn stoel te oordelen helaas hopeloos, terwijl naast hem Jan op bord acht een rustige partij speelde waarin hij licht voordeel had. Inmiddels was Wim in tijdnood gekomen en had moeten capituleren. En toen kwam Jaap (van V.) op bord drie ineens een volle toren voor te staan. Dat voordeel buitte hij optimaal uit en won knap: 2½ – 2½, Caissa 13 kampioen (bravo! En proficiat!!) en Jaap mocht met een glas witte wijn van captain Leneke zijn partij analyseren. Ook voor Caissa 14 kon het nog een beetje feest worden. Want ineens had Jaap (T.) toch nog remise uit zijn schier uitzichtloze positie gehaald en nu gloorde voor Caissa 14 plotseling zelfs nog hoop op een onmogelijk geachte derde plaats in onze competitie. Helaas was deze hoop van korte duur, want Jan moest zijn voordeel prijsgeven en raakte in het eindspel ook nog eens zijn toren kwijt en verloor. Maar omdat Matthijs wederom erg knap won door in de laatste drie minuten zijn tegenstander twee stukken afhandig te maken speelde Caissa 14 met 4 – 4 gelijk tegen Het Probleem 4 in een bijzonder sportief verlopen wedstrijd
Dit zou weleens de week van de waarheid kunnen worden in de vierde klasse van de SGA. De bijdrage van Caissa 14 deze week aan die waarheid zal bescheiden zijn, maar bij winst uit bij Almere 7 zouden wij, op papier het zwakste team in deze klasse, toch nog een of twee plaatsen op de ranglijst kunnen stijgen.
Uitwedstrijden tegen Almere (7 in dit geval) zijn altijd weer spannend: komt iedereen en zo ja, is hij of zij op tijd, en lastig: Almere staat bekend om het fanatisme van zijn schakers. Het scheelde daarom dat we met twee auto’s op tijd en voltallig in Almere arriveerden. Ook met het fanatisme van de tegenstander viel het deze keer mee: rust, concentratie, degelijk spel en een tactische opstelling bleken in elk geval een goed werkend tegenmiddel. Jaap (Tanja) had op bord zeven zijn tegenstander vanaf het begin in de tang en is geen moment in gevaar geweest. Hij was het eerste klaar. Daarna moesten helaas Jeanne en Tjerk hun punten op de borden vier en vijf inleveren. De stand werd weer gelijk toen op bord twee Wim met nog 48 seconden op zijn klok zijn tegenstander, die nog 48 minuten had, mat wist te zetten. Toen mocht de captain iets minder sensationeel op bord acht de witte koning op h8 mat zetten (de tegenstander kwam één zet te kort om pat te gaan.) Vervolgens waren de uitgespeelden getuigen van drie heerlijke eindspelen, alle drie op overtuigende wijze gewonnen op bord een door een soevereine Marnix, op bord drie door de sterk spelende Jaap (van Velzen) en tot slot op bord zes door de ook al oppermachtige invaller Matthijs, die voor zijn overwinning voldoende had aan één van de drie op promoveren staande zwarte pionnen.
Er staan dit jaar maar liefst drie teams van Caissa in de vierde klasse van de SGA, het twaalfde, het dertiende en het veertiende. Dat vraagt om een kampioenschap. De (retorische?open?ham?) vraag is natuurlijk: wie van de drie? Gisteren beet in elk geval het veertiende het spits af met een uitwedstrijd tegen Pegasus 3. Het veertiende heeft in de aanloop naar dit seizoen twee sterke spelers moeten afstaan aan het elfde en mocht met twee nieuwelingen proberen het vorig jaar (toen nog als dertiende) bij de jongens van KLM behaalde succes (6-2) te herhalen. Het begin was in elk geval vrijwel identiek aan dat van vorig jaar: Jeanne arriveerde een kwartier te laat en stond na drie kwartier een kwartier in tijd voor en was na nog een kwartier op bord vier als eerste klaar: 1-0.
Een kwartier later vroeg nieuwkomer Tjerk (op bord 7) aan de teamleider of hij remise mocht aannemen. Dat mocht: 1½ – ½. Weer was er een kwartier voorbijgegaan toen Pold kwam melden dat was geschied wat hij allang had zien aankomen: hij had op bord 6 verloren: 1½ – 1½. Daarna duurde het nog twee kwartier toen naast mij Jaap (Tanja) op bord twee “in 23 zetten mijn tegenstander van het bord [had gedrukt] met een zogeheten ‘zwarte leeuw’”: 2½ – 1½. Na vijftien minuten zag Jan op bord 8 zijn partij in remise eindigen: 3-2. Om elf uur gaf de teamleider op bord 1 in tijdnood een stuk weg: 3-3. Tot zijn opluchting zag hij vervolgens binnen het kwartier eerst op bord vijf de tegenstander van Jaap (van Velzen) door zijn vlag gaan: 4-3, en daarna debutant Marnix, die aan remise voldoende had om de overwinning veilig te stellen, oppermachtig met een stuk meer zijn in tijdnood verkerende en op papier veel sterkere opponent naar een nederlaag spelen: 5-3. Welkom en bravo nieuwkomer en debutant!
Het begon goed, want vlak na de eerste tijdcontrole zo rond kwart over negen, toen op alle borden nog min of meer gelijke stellingen te aanschouwen waren, won Jeanne plotseling op bord vier, waarna de stand niet lang daarna weer werd gelijk getrokken doordat Jaap op bord 6 na stukverlies helaas moest capituleren. Maar toen ging het ineens heel snel. Achtereenvolgens wonnen de teamleider op bord 2, Pitt op bord 8 en Pold op bord 7 en was de stand dus 4-1. We konden niet meer verliezen, maar om te kunnen blijven dromen moesten we winnen. Op bord 1 veroverde René (met een witte loper en vijf pionnen tegen een paard en ook vijf pionnen) een pion, maar met nog maar vijf minuten (voor zijn tegenstander nog drie kwartier) op de klok! René bleef echter koelbloedig, althans zo zag het eruit, en speelde zo nu en dan op de klok kijkend ogenschijnlijk kalm verder. Toen gaf zijn tegenstander zijn paard weg. Maar met zeven en vijftig seconden op zijn klok moest René zijn tegenstander nog wel mat zetten. En dat René heel kunstig. Hierna moest Wim op bord drie het stuk dat hij voorstond teruggeven en stelde hij zijn tegenstander remise voor, die deze uiteindelijk ook aannam. Op bord 5 vocht Jan als een leeuw tegen zijn veel sterkere tegenstander, maar verloor kansloos in de eindstrijd. Het is geen monsterscore geworden, maar wel een ruime overwinning.
Inmiddels zijn de wonderen de wereld uit, want De Wachter 2 heeft Pegasus 3 verpletterd en is zo goed als kampioen in de 4e klasse van de SGA. Wat MSK maandag heeft gedaan weten we nog niet, maar Caissa 13 is in elk geval een plaatsje in de rangschikking gestegen en in de laatste ronde kan met behulp van Caissa gunstig gezinde goden nog promotie worden verdiend…
Noblesse oblige. Na de klinkende overwinning in de vorige ronde op Almere 7 trokken acht Caissianen van het Dertiende gisteren naar Amstelveen om gehoor te geven aan de roep om het nakomen van adellijke verplichtingen. Tegenstander: Pegasus 3. Op papier geen moeilijke tegenstander. Altijd gevaarlijk als de teamleider zoiets schrijft in de convocatie aan zijn spelers.
Maar deze keer loog het papier niet. En het hoefde niet eens geduldig te zijn, want al vrij snel won de man in vorm bij het Dertiende, René, op bord 1 gemakkelijk. Daarna volgde Jeanne, traditiegetrouw op bord 4, eigenlijk nog sneller, want ze had bijna een half uur moeten zoeken naar de speellocatie in het Wimbledonpark. Kort daarop rekende Wim af met zijn tegenstander op bord 7 en meldde Jaap (van V.) de captain, net als in de vorige ronde, dat hij had gewonnen, nou ja, bijna, en even later won hij dan ook. Jaap (T.)’s overwinning kwam geruisloos tot stand en toen werd Pegasus’ eer gered en incasseerde Caissa twee dipjes: Jan verloor op bord 3 en Pold op bord 8. De stand was nu 5-2 en we konden al niet meer verliezen. Op dat moment was de captain in een verloren stand toe aan zet 34(zie partij).
cees van klaveren (1514) -
karol lesman (1367),
2011.02.01
Pegasus 3 – Caissa 13: 2-6
Bord 1: Ger den Drijver (1478) – René Nooteboom (1482): 0-1
Bord 2: Cees van Klaveren (1514) – Karol Lesman (1367): 0-1
Bord 3: Henk Schaafsma (1353) – Jan van der Pouw (1038): 1-0
Bord 4: Tim van Motman (1201) – Jeanne Potters (1438): 0-1
Bord 5: Geert Hiemstra (1430) – Jaap van Velzen (1435): 0-1
Bord 6: Wim Willemsen (1269) – Jaap Tanja (1468): 0-1
Bord 7: Reinier Jaquet (1277) – Wim Wijnveen (1308): 0-1
Bord 8: Niek Melis (1256) – Pold Gomperts (1362): 1-0
Simon Vreeburg (0) -
Wim Wijnveen (0),
2012.12.04 