Alexander Flick had vandaag op het NK-E een geweldige dag en eindigde uiteindelijk als 5e op basis van weerstandspunten. Hij had hetzelfde puntenaantal als de bronzen prijswinnaar.................
Na een redelijke 1e dag gingen bij Alexander vandaag alle remmen los en bewees hij met prima overwinningen en vaak goed spel tot de landelijke top te behoren. Hij mag blij zijn met zijn prestatie, wij zijn het ook en we feliciteren hem daar van harte mee. Voorgaande jaren was hij bij de diverse NK’s rond de 10e plaats beland, nu toonde hij aan echt met de besten mee te kunnen.
Uit waardering, vanwege zijn drievoudig SGA-kampioenschap hebben we ons extra ingespannen om hem een optimale voorbereiding op dit toernooi te geven. Iedereen, alle lesgevers van Caissa en Tal/DCG, Dennis, Hugo en Enrico, heel erg bedankt. Jullie hebben hem de kans gegeven en hij heeft het waargemaakt.
Alex eindigde met 6,5 punten uit 9 partijen en een tpr van maar liefst 1321 (zijn rating is 1073).
Jammer genoeg waren er alleen trofeeën voor de 3 hoogst geplaatste spelers, maar hij won wel een door de KNSB beschikbaar gestelde uitzending naar een jeugdtoernooi in Frankrijk en dat is een prachtig en misschien zelfs mooier alternatief.
Nieuws, uitslagen, standen, partijen en foto’s, alles op de website van de NBSB.
Verslag van Edwin Flick:
Alexander’s NK: stamina van een lange-afstand atleet.
Tsja…. Daar zit je dan op een terrasje in Waalwijk Goede Vrijdag middag na de eerste (van in totaal twee) NK dagen. Alexander heeft net met een remise-aanbod een 3 uit 5 resultaat voor de dag veiliggesteld. Voorlopig gedeeld 10e, maar op weerstand feitelijk 18e. Tevreden ? Mwah….er knaagt iets.
De dag was vroeg begonnen. Vertrek met gezin uit Amsterdam om 08.15. Toernooi begint om 10.30 en Alexander fietst meteen z’n eerste overwinning in een strakke 16 zetter binnen. Maar dan schrik… de 2e partij meteen tegen een top 10er. Alexander kent Wang goed van vorige NK’s en andere landelijke toernooien. Dit gaat zwaar worden. Maar Alexander verdedigt zich kranig tegen de zeer agressief spelende Wang en komt positioneel zelfs beter te staan. Dan slaat het noodlot toe. Alexander ziet z’n ongedekte toren op rij 1 over het hoofd. Alexander exit. Beteuterd komt hij naar buiten, beseft goed wat voor een kapitale blunder hij heeft begaan. Ik ga met hem het dorpje in om een broodje te halen en spreek hem enerzijds aan op z’n NK-onwaardige blunder, probeer anderzijds zijn motivatie op te peppen door te onderstrepen dat van alles nog mogelijk is met goed spel.
Partij 3 is pittig, toch weet Alexander flink worstelend deze partij gelukkig in zijn voordeel te beslechten. Partij 4 is tegen de jonge Lucas uit Groningen, op papier ongeveer gelijk aan Alexander maar tot nu toe opvallend sterk spelend. Om een promotie te voorkomen moet Alexander zijn loper offeren en bezegelt daarmee remise. De inmiddels gearriveerde Enrico Vroombout laat Alexander zien dat hij in deze partij met enkele onhandige zetten zijn eigen pionnenstructuur verzwakt heeft. Alex… ben je nog bij de les ?
Inmiddels schaakt één van Alexander’s Amsterdamse collega’s, Myron Roesink van VAS (de nr. 2 van SGA), de sterren van de hemel. Zelfs na Myron’s slecht gespeelde en verloren 5e (en tevens laatste) partij van de dag, staat hij met 3,5 uit 5 op weerstand 4e ! In de tussentijd begaat Alexander in zijn 5e partij tegen de top 10er Joris een milde blunder door verrassend vlug een remise aanbod te doen, welke onmiddellijk geaccepteerd wordt. Enrico toont overduidelijk aan dat dit niet onder een algemeen-geaccepteerde definitie van een remise stelling valt: met enkele eenvoudige zetten had Alexander in ieder geval op een pionen-voorsprong kunnen komen. Alexander zit er een beetje doorheen. Hij is duidelijk moe na een hele dag schaken.
Er volgt telefonisch contact met Huib, die Alexander via het Internet op de voet volgt. Onmiddellijk komen we tot een consensus gevoel: dit is niet de scherpe Alexander die we kennen uit andere toernooien, beiden weten we dat er meer zit in hem. Tot nu toe een redelijk toernooi dus, maar hij zit dit jaar vooralsnog niet op koers voor een top 10 positie. En dat na een 11e en 10e plaats op de NK’s van respectievelijk 2007 en 2008.
’s Avonds is er biefstuk op de hei. Terloops probeer ik met Alexander te discussiëren over z’n performance. Ik vertel hem ook over het met Huib gedeelde gevoel van ontbrekende scherpte. Na z’n vermoeidheid aan het begin van de avond, merk ik dat hij zelf ook beseft dat hij vandaag niet het onderste uit de kan heeft gehaald. Was het de mentale klap uit partij 2, de vermoeidheid na de 4e partij, we komen er niet helemaal uit. Vroeg naar bed. Wel met in het achterhoofd dat morgen geopend wordt met een partij tegen een echte Nederlandse topper: Yassine uit Arnhem.
De volgende ochtend zitten we naast Yassine en zijn familie te ontbijten. Ik merk aan Alexander dat hij enigszins gespannen is. Ik herinner hem aan de fantastische remise tegen Yassine op het NK van 2008. Jongen, je hebt al laten zien dat je dit niveau aankunt !
Ik sta samen met Yassine’s vader de partij op een projectiescherm te bekijken. Yassine speelt Siciliaans. Alexander heeft dat veel geoefend (bedankt Huib en Freek !). Yassine’s vader begint wat te lachen, Alexander komt sterk uit de opening en staat best goed vindt hij, ja eigenlijk zelfs beter dan zijn eigen zoon. Ik daarentegen zie vooral torens van Alexander op de verkeerde vleugel staan. En dan…. plotseling staan de twee jongens voor onze neuzen: remise. Oh ? Tsja. Nou ja…. dat is eigenlijk helemaal niet zo slecht. Een van de KNSB analisten begint meteen met de jongens de partij te analyseren: centrum stond redelijk op slot, dames waren vertrokken, Yassine blundert door recht in Alexander’s aanval te rokeren, en Alexander’s paarden staan beter dan Yassine’s lopers. Conclusie is dat dit zeker geen slam-dunk voor Alexander was, maar in ieder geval ook geen remise! Alexander heeft duidelijk remise aangeboden uit ontzag voor z’n tegenstander en niet zo zeer uit vermoeidheid. Ik loop met Alexander het dorp in en gooi het over een andere boeg: zie je wel jongen, dit kun je ook: positioneel beter komen te staan tegen een topper. Als je nu doorzet op deze ingeslagen koers, dan kan het tij keren.
Alexander voelt zich zichtbaar beter. De volgende partij tegen Ricky is loodzwaar. Op papier is Ricky wat beter, maar Alexander verslaat in Amsterdam regelmatig schakers van dit kaliber. Toch wordt het een thriller van formaat: Alexander komt materieel (pion en en paard) voor te staan, maar Ricky biedt ongelooflijk veel weerstand in het eindspel. Er dreigt continu remise, omdat Alexander zijn voorsprong niet kan benutten als gevolg van de in het eindspel nog aanwezige dames. Er dreigt eeuwig schaak en intussen ervaar ik een oplopende hartslag. Ricky biedt remise aan, Alexander weigert. Alexander zet een val op waardoor de hinderlijke dames het parcours mogen verlaten. Het gevecht om de laatste pionen is begonnen…. allemachtig wat is dit spannend. Ricky bijna door z’n tijd heen, Alexander minder dan 5 minuten. Ze zijn de laatsten in deze ronde en staan volledig in de spotlight. En dan plotseling is Alexander er uit, hij laat Ricky doorlopen en promoveren, pakt onmiddellijk dame met paard en promoveert vervolgens zelf. Yes, 1,5 uit 2 zware partijen ! Alexander is terug in de wedstrijd, en niet alleen dat ! Ondanks zware weerstand lijkt hij zelfs een eindsprint in te zetten. Zijn toernooi ranking stijgt navenant: nr 12 na in totaal 7 ronden. Ik praat hem wandelend verder moed in: zie je wel, je bent terug waar je hoort. Maar de 2 laatste etappe’s gaan zwaar worden, pas op, probeer je maximaal de focussen.
In ronde 8 moet Alexander aantreden tegen een onverwacht sterk-toernooi spelende Max. Dit keer, echter, maakt Max een grote fout, Alexander straft dit genadeloos af en verzoekt Max’s dame het veld te verlaten. Einde oefening in slechts 20 minuten. Max ontroostbaar. Alexander schiet de top 10 in. Gaat het nu toch gebeuren ? We gaan het dorp in om wat te drinken, door de korte partij hebben we meer dan een uur. Ik maak Alexander duidelijk dat hij vandaag scherp speelt, maar dat de laatste ronde voor hem het verschil gaat uitmaken tussen een goed en een geweldig toernooi.
Maar dan oei… ronde 9 gaat tegen de nr. 5 geplaatste Jorden uit Groningen. Ook een landelijke topper met navenant hoge rating. Jaha Alexander…. dat zat er natuurlijk dik in. Maar, je speelt vandaag heel sterk, Yassine op remise dus….. het kan. Het gevecht begint. Alexander wordt geconfronteerd met Caro Kann, maar gelukkig kent hij deze opening best goed. Ik zit voor het scherm gekluisterd, totaal afgesloten van de buitenwereld. Plotseling hoor ik mijn dochter ergens in de verte, papa waar ben je nou. O ja…. Eveline. Zij loopt wat verdwaasd rond tussen al die grotere schakers. Alex krijgt het inmiddels met een penning naar Jorden’s toren voor elkaar een paard te winnen. Maar Jorden is niet uit het veld geslagen en speelt zeer agressief. Hij loopt met een pion meteen door naar e4. En dan ontstaat er een titanengevecht om e4 en later e3. Beide torens worden ingezet, Alexander haalt er een paard bij, Jorden een andere pion. Lieve hemel wat is dit spannend. Houdt Alexander stand onder deze druk ? De strijd duurt lang, diverse varianten worden geprobeerd. Jorden probeert Alexander’s verdedigende paard te pakken, maar Alexander ziet een alternatieve verdediging op f5. Jorden doorbreekt de impasse en probeert met zijn paard Alexander’s koning aan te vallen en zo e3 alsnog te winnen. En dan komt wat mij betreft Alexander’s zet van het toernooi: hij sluit met z’n loper, die lange tijd aan de zwarte zijde de bewegingsvrijheid van Jorden’s koning ernstig inperkte, het aanvallende paard van Jorden in. Wat een zet! Ik voel opluchting, de partij is gekanteld. Alexander ruimt vervolgens e3 inclusief een aanvallende toren op en voert vervolgens de druk foutloos op. Jorden ziet het niet meer zitten, Alexander wint nog met een vork Jorden’s andere toren, en het is gebeurd. 1-0 Alexander, en 3,5 uit 4 voor deze zware 2e dag. Er valt een grote spanning van mij af. Ik omhels Alexander, die heel rustig de felicitaties in ontvangst neemt. Jongen, wat heb jij een stamina, wat een geweldige eindsprint vanuit een middenpositie !
We wachten nog een half uur op de eindklassering. Belangrijk, want er zijn 3 spelers die met in totaal 6,5 punten in aanmerking komen voor de 3e plaats. Ondertussen blijkt dat Myron van VAS helaas geen goede 2e dag heeft gehad. Hij zal op de 17e plaats eindigen, enigszins onder zijn kunnen en ronduit teleurstellend na zijn 4e plaats na dag 1. Zijn tweeling broer Veron, die als nummer 3 van de SGA aanwezig was speelt een voor zijn doen redelijk toernooi, maar ook voor hem had er wellicht meer ingezeten. Vera (ook VAS) eindigt als 12e bij de meisjes.
Uiteindelijk blijkt Alexander de laagste weerstand te hebben van de nummer 3’s. Hij eindigt dus gedeeld derde en op weerstand krijgt hij een 5e plaats. Hij wordt naar voren geroepen en krijgt een groot applaus. Een beker of medaille zit er niet in voor de gedeeld 3-den, iets wat de nummer 4 en Alexander zichtbaar tegenvalt. Ze mogen het doen met een mok van de Brabantse schaakbond. Na afloop komt iemand van de KNSB op Alexander aflopen en feliciteert hem persoonlijk met het geweldige resultaat en stelt hem een internationaal toernooi in Frankrijk in het vooruitzicht.
Moe maar voldaan vertrekken wij naar Amsterdam.
Tot slot wil ik vanaf deze plaats graag Huib, Freek, Gert, Lance, Enrico, Matthijs, Dennis en Hugo van Caïssa, René, Yvette, Rozemarijn en Jaap van Tal/DCG, Marlies, Piet en Eddy van de KNSB allen hartelijk bedanken. Het is echt waar, ieder van jullie heeft invloed gehad op dit geweldige resultaat van Alexander !
bij de H-tjes.
, Adrian Sluis
