De aanloop na de match begon enigszins chaotisch, daar de captain Marjolein op een zonnig Bonaire aan de cocktails zat en ja, dan moet je ineens zelf dingen regelen, pure paniek werd dat dus. Ook dankzij onze externe wedstrijdleider kregen we de boel toch tijdig op de rit, en dan ontkom je er ook niet meer aan, dan moet er geschaakt worden. Zelf zat ik al snotterend en proestend naast Dennis op bord 2 geposteerd, met wit tegen Erik Dekker. Tot mijn verbazing (staat Erik niet bekend als ruil machine?!) bediende hij zich van het Koningsindisch waardoor ik mijn geliefde 4 pionnen attack er tegen aan kon gooien, altijd leuk!

Naast mij zat links Ferdinand een soort Slavisch iets te spelen en daarnaast Lucie een scherpe Fransoos. Dennis bediende zich van een Spaanse ruilvariant geloof ik. Mijn eigen partij werd uiteraard een stevige heksenketel met volgens mij steeds goed spel voor wit. Een aardig fragment is de stelling na zet 22 van zwart. Ik speel het verkeerde stuk naar f6, maar het won nog steeds. Zie partij aan eind van dit verslag.

Lucie stond ondertussen bedenkelijk, het leek alsof ze een pion moet geven met geen enkele compensatie. Daar houd ze niet van dus gooide ze er een vol stuk tegen aan voor nog iets van aanvalskansen. Dat liever uiteraard en Lucie kennende is dat de opmaat tot een volledige belegering met meestal nog een offer of twee waarna het puntje in de regel binnen is. Zo niet deze keer, ik zag niet helemaal waar het strandde maar het eerste nulletje was vlot binnen. Net zoals een nul voor Ferdinand die inene zijn hele dame vleugel leeg had laten eten. 0-2 dus.

Ik had ondertussen het puntje op het droge nadat mijn tegenstander onbegrijpelijk afwikkelde naar een totaal verloren eindspel en meteen opgaf. Dat was tenminste een puntje en ook Lodewijk scoorde netje een punt. Naast correcte remises van Coen en Ben (waarbij die van Ben opviel omdat we op dat moment achter stonden en er misschien nog wel door te spelen was…?) was score in evenwicht met nog twee partijen gaande; Dennis had een klein maar zeker plusje tegen Piet Kooiman en Hans stond slechter tegen Tom Visser maar met de dames en twee niet al te veilige Koningen was een remise nog best haalbaar, zeker gezien de tijdnood van Hans zijn tegenstander. Helaas leidde een opmars van Hans koning richting een vijandelijke pion pardoes tot mat in 1 waarna Dennis dus moest scoren om een remise uit het vuur te slepen.

Nu was Dennis zijn plusje uitgegroeid tot een gewonnen toren-pionnen eindspel maar in de wederzijdse tijdnood fase had zijn tegenstander dankzij het offeren van enkele pionnen zowaar iets van mat/eeuwig schaak motieven op het bord getoverd, zag er link uit inene. Wat ging Dennis doen, was het nog te winnen en hoe?! Tik tik tik, potdik nog maar 1,20 minuut op de klok. Het lijkt erop alsof Dennis het geheel niet meer volledig overziet en hij herhaalt de zetten maar een keertje. Maar ja, daar schiet je als je moet winnen niet heel veel mee op, kost eigenlijk alleen maar tijd. Dennis kijkt en kijkt en kijkt wat verdwaasd om zich heen en naar zijn stelling en naar zijn klok waar de seconden verder weg tikken. En net als ik denk dat hij de zetten nogmaals gaat herhalen geeft hij met schaak zijn f pion weg waardoor er nu een naar iets (vijandelijke pion) vrij op f6 staat en speelt snel en ijzersterk en alsof er niets aan de hand is zijn pionnen op de damevleugel op, gecombineerd met enkele accurate kracht zetten met koning en toren waarmee hij de witte dreigingen volledig neutraliseert en hee, wat is dat, dat wordt een dame! Zo werd het dus uiteindelijk, na een spannende avond 4-4, all to play for nog dit seizoen dus, en laten we hopen dat cap Marjolein er volgende keer weer bij is om ons zonder stress naar de overwinning te leiden!