Onze grote schot was weer overgekomen uit Engeland, we hadden hem nodig. Caissa 9 is koploper in 2B samen met de Raadsheer, het onderlinge duel werd 4-4 de rest werd gewonnen. We stonden een half bord punt voor op de Raadsheer, nu nummer 3 MSK 1. Hamiton trof het niet op bord 4 zat de sterkste speler van MSK, hij kreeg het zwaar.

Captain Coen gaf het goede voorbeeld en won in 23 zetjes en was dus vroeg klaar.  Hamilton ook maar hij verloor. Aan het eind van de avond kwam alles in tijdnood. Tommy kreeg een eindspel met ongelijke lopers, je denkt dan remise. Niet als je Tommy heet en in bloedvorm bent, hij won sterker nog hij heeft al zijn partijen gewonnen voor Caissa 9.

Kevin had het zwaar op bord 1 en verloor, Jan op twee won in tijdnood een stuk en de partij. Frans dacht lang na over toren e3, te lang volgens Hamilton en Coen die zich zaten te verbijten.

Frans speelde toren e3 en won. Helmerik en Tony waren beiden in zware tijdnood. De tegenstander van Tony wilde remise en nog eens remise, Tony zijn loper deed niet mee en kwam te laat in het spel. Tony verloor, Helmerik stond gewonnen maar had nog maar 8 seconden op de klok. Zijn tegenstander nam sportief remise.

We wonnen dus met 4.5 – 3.5, de Raadsheer won eerder in de week met 5.5 – 2.5. We staan dus nu een half bordpunt achter. Wij spelen de laatste wedstrijd thuis tegen WSC en de Raadsheer thuis tegen VAS, het gaat erom spannen.

Aan het eind van de avond reed een mini cooper weg uit Muiderberg, het schuifdakje was open. Het hoofd van Hamilton stak er uit, als een trotse schot trotseerde hij de kou. Helmerik heeft een gast de komende dagen, succes.

Omdat een dag later De Volewijckers met ruime cijfers (6-2) won van VAS 4 had C9 met minimaal 5,5-2,5 moeten winnen. Eerlijk gezegd heeft zo’n uitslag er op geen enkel moment van de avond echt ingezeten. Het wedstrijdverloop:

Als eerste was Ferdinand Ruhwandl klaar met zijn partij door remise aan te nemen. Zijn commentaar: “Remise aannemen op het kopbord na je geraadpleegd te hebben was toen we qua team nog gunstig stonden, dacht ik, ik wel 5 min meer maar zag een moeilijk maar wel gunstig eindspel voor mij…met een pionneneindspel waarbij wits koning er volgens mij net op tijd in het kwadrant zou komen met tegendreiging… om zelf ook een vrijpion te krijgen. Dus toch maar remise aangenomen – toen nog hopend dat jullie zeven je in elk geval door mijn halfje gesterkt zouden voelen.”

Vervolgens verloren Wim Suyderhoud en Hans Uiterwijk, tussenstand: 0,5-2,5.

Mijn partij leek slechts heel even spannend te worden door het gebruik van veel tijd. In werkelijkheid was het eenrichtingsverkeer tegen de zwarte koning, waarbij de topscoorder van De Amstel 2 het moest ontgelden: 1,5-2,5.

De tegenstander van Lodewijk van Pol speelde zijn beste wedstrijd van het seizoen, Lodewijk verloor vervolgens te veel materiaal en moest opgeven: 1,5-3,5

Op dat moment gebeurde er iets waarom er in teamwedstrijden een teamleider is. Onze topscoorder Ben Oude Brunink had ruim 20 minuten bedenktijd, zijn tegenstander 10 minuten; voor Ben stond er een risicoloos en beter eindspel op het bord met elk zes pionnen en een dame. Ben’s tegenstander begon wat onschuldige schaakjes te geven en vergezelde deze met een remiseaanbod. Op dat moment kon ik niet anders dan ingrijpen en Ben dringend te adviseren geen remise aan te nemen gezien de stand van 1,5-3,5 in ons nadeel. Helaas zag Ben vervolgens de winnende zet over het hoofd en vervolgens ziet hij geen mogelijkheden om het geven van eeuwig schaak door zijn tegenstanden te voorkomen, dus remise en 2-4 en degradatie was een feit. Balen.

Dat vervolgens Ton van Nieuwkerk en invaller Peter van der Werf nog heldhaftig doorstreden tot het laatste gaatje was bewonderenswaardig: 4-4.  Dat we onze laatste wedstrijd niet verloren hebben is een schrale troost, niet in de minste plaats omdat we onze tegenstander De Amstel zo hebben meegesleurd  in het verderf van degradatie;-)

Dankzij de overwinning van ons zevende op Almere 3 gisteravond, heeft het negende handhaving in de eerste klasse nog in eigen hand. Er zal vanavond in de thuiswedstrijd met minimaal 5,5-2,5 gewonnen moeten worden van De Amstel 2. Vanavond dus: “De dood of de gladiolen”.

…Op woensdag moest een vervanger gevonden worden voor onze niet fitte bord 1 speler Ferdinand Ruhwandl, in de persoon van Bert Bödicker hadden we een sterke en ervaren vervanger om tegen de kopman van VAS 4 Jouke van Veelen aan te treden. Op de wedstrijddag melde de grieperige Lodewijk van Pol zich af. Slechts enkele uren voor de wedstrijd was geregeld dat Nabil Kania zijn tweede wedstrijd ooit voor Caissa ging spelen.

Het wedstrijdverloop was om gestoord van te worden en deed denken aan een door Richard Krajicek verloren tiebreak waarbij hij eerst nog met 6-0 had voorgestaan. Het eerste punt werd gescoord door Alexander die zijn jonge tegenstander vanuit de opening oprolde. Vervolgens was het Ben die de 2-0 voor Caissa op het bord zette, door gedecideerd met koning en centrale vrijpionnen op te rukken. Ook Hans Uiterwijk had geen kind aan zijn tegenstander, waardoor reeds rond de klok van half elf een riante voorsprong van 3-0 voor Caissa op de borden stond.

Op de overige borden stonden Wim en Boudewijn slechter of reeds verloren. Ondergetekende en Bert op minimaal remise en Nabil stond zelfs straalgewonnen. Dus minimaal een 5-3 overwinning rekenden we ons rijk… Echter ging vanaf dat moment alles fout. Het begon bij het vreemde en achteraf bijzonder slimme remiseaanbod van mijn tegenstander, waardoor ik eens rond ging kijken op de andere borden en zag dat ik geen enkele reden had om het remiseaanbod aan te nemen. Wim en Boudewijn stonden inmiddels beide verloren. Nabil blunderde een stuk weg, stond nog steeds gewonnen echter brokkelde zijn stelling steeds verder af. Alleen de stelling van Bert gaf nog hoop. Ik sloeg het remiseaanbod af en speelde dus door op winst in een iets betere stelling. Ondertussen ontstond er een opstootje bij de partij van Wim, die in verloren stelling remise claimde omdat voor de tweede keer in zijn partij de klok dienst weigerde / volledig uitviel. Door mijn tijdnood heb ik niet kunnen zien wat er verder nog gebeurde in de partijen van Nabil, Boudewijn en Wim. In tijdnood verprutste ik vervolgens mijn partij, in verloren stelling viel mijn vlag en stonden we met 4-3 achter. Bert mistte de kans op 4-4 tegen Jouke van Veelen. De vlag van Jouke stond op vallen in een minimaal gelijke stelling zonder dreiging, Bert deed een onreglementaire zet waardoor Jouke er 2 minuten bij kreeg van de wedstrijdleider. Bert blunderde zijn loper weg en Jouke maakte het simpel uit: een zure 5-3 nederlaag.

Na afloop overheerste het kater gevoel, teleurstelling en ook berusting bij de nu zekere degradatie van ons team. Zelfs onze extern wedstrijdleider Huib stuurde mij een opbeurend berichtje: “volgend seizoen dan maar kampioen worden in de tweede klasse”. Echter blijven we als een wonder in de race om degradatie te ontlopen, vanwege de andere resultaten van de afgelopen week. Bij De Amstel 2 – Almere 3 was de uitslag 4-4 en bij Isolani 1 – Volewijckers 1 was de uitslag 5-3. Dat maakt dat er na 6 ronden nog 4 teams kans maken op de twee degradatie plaatsen.

Overigens zijn alle wedstrijden in de zevende en laatste ronde nog spannend. Caissa 7 (10 matchpoints) kan nog kampioen worden door zelf te winnen, dan moet de Wachter (12 matchpoint) wel verliezen. Almere, De Amstel, de Volewijckers en Caissa 9 kunnen allen nog vechten tegen degradatie. Alleen voor Isolani en VAS staat er niets meer op het spel.

Er is dus nog hoop voor het negende. Wanneer wij op 7 mei thuis winnen van De Amstel 2 en Almere 3 verliest een dag eerder van onze vrienden van Caissa 7, degraderen we niet, mits we de 2 bordpunten achterstand weten in te lopen. Dus twee 5-3 overwinningen zijn voldoende voor lijfsbehoud in de 1-ste klasse. Wanneer het mis zou gaan met de bordpunten kunnen we ook nog hopen dat VAS minimaal gelijk speelt tegen de Volewijckers.