Archief van de auteur: Arno Bezemer
door
door
door
Nog beter werden de vooruitzichten na een blik op de opgestelde spelers bij De Toren. OK, 3 sterke schakers waren we onze handen vol aan zouden hebben, maar ook 7 man die bij ons never nooit in het 1e zouden spelen.
Maar goed, toen begon de wedstrijd dus.
Het plan was simpel: uithalen aan de lage borden, standhouden op de hoge borden. Maar het bleek al snel dat dat uithalen aan de staart niet echt ging lukken. Marc kwam niet opdagen. Ik zei een soort van sorry tegen hun 9e bord maar die zat er helemaal niet mee. “Als jullie bord 8 of 10 niet was gekomen, dat is pas erg, die jongens zijn uit Groningen en Maastricht gekomen om te kunnen spelen en ik woon toch in Arnhem”. Daar zit wat in.
Al of niet hierdoor beïnvloed speelde captain Enrico een matige partij, hij kwam er niet aan te pas. Alje heeft de laatste weken geen negatieve omstandigheden nodig om een slechte partij te spelen. Net toen hij terug in de partij leek te komen dacht Alje twee zetten vooruit en speelde de tweede zet i.p.v. de eerste en kon meteen opgeven.
Dat zijn dus drie nullen aan bord 7,8 en 9. Hier stond wel een fraai punt tegenover. Rogier was ziekjes maar speelde toch, dat is karakter. Als je ziek bent moet je geen lange partij spelen en in een vlotte gambietpartij waar zelfs Coen Venema nog iets van zou kunnen leren kegelde hij zijn tegenstander omver.
Ook de middenborden hadden een aardig ratingoverwicht en dat leverde anderhalf uit twee op. Robert stond het laatste deel van de partij een fractie beter maar te weinig om te kunnen winnen. Michael wint al wekenlang alles met wit, gewoon door goed uit de opening te komen, veel te weten, veel te begrijpen en dan ook nog eens geconcentreerd alles precies uitrekenen. Daar was ook de zwartspeler van De Toren niet tegen opgewassen.
Op bord 4 verloor Rob van de sterke Willy Hendriks. Ik vroeg Willy naar het verhaal van de partij: “hij gaf een belangrijke pion weg” was het antwoord.
Chronologisch klopt het niet helemaal, maar voor dit verslag moesten de punten dus ineens van de topborden komen. Op alledrie de borden had de grootmeester wit en al snel stonden alle lopers op b2 en g2.
Grootmeester Hans is in vorm dit seizoen. Zijn tegenstander probeerde ook rustig gezond te spelen, maar ineens moest alles toch achteruit of raar of ongedekt neergezet worden. Een strakke overwinning van Hans.
Grootmeester Ruud is ook in vorm. Voor de partij nog 4 uit 4, na de partij 5 uit 5. Een hele mooie score, jammer dat Ruud voor De Toren speelt en al helemaal vervelend dat dit tegen mij was.
Grootmeester Paul doet het niet onaardig dit seizoen, maar zijn tegenstander kreeg voor de partij een fraaie speech en fruitmand en daar ging hij erg sterk van schaken. Paul kwam met wit zelfs in kleinen problemen, maar verzon toen een mooie list waar zwart in trapte. 1-0 zou je denken, maar zo eenvoudig bleek het allemaal niet en het werd remise.
Eindstand 6-4 voor De Toren.
Na afloop kregen alle spelers een lieve kerstkaart, dat dan weer wel.
door
Amsterdam telt 1680 bruggen, waarvan er tot voor kort maar 346 een officiële naam hadden. Bewoners van Amsterdam zijn gevraagd om namen in te dienen voor de 1334 naamloze bruggen. Eén van deze bruggen is brug 232, de brug in het Hortusplantsoen over de Hortusvijver:
U ziet het: een prachtige brug, in een mooie omgeving.
De bekende Amsterdamse schaker Paul-Peter Theulings (PP) heeft een verzoek ingediend om deze brug naar professor Van Hulst te vernoemen en dit verzoek is afgelopen dagen officieel gehonoreerd. Vanaf nu heet deze brug de Johan van Hulstbrug.
Zie ook: http://www.bruggenvanamsterdam.nl/hortusplantsoen.htm of https://www.amsterdam.nl/centrum-gebied/centrum-actueel/nieuws-centrum/nieuws-stadsdeel/nieuwe-namen-7/#h98ecf11b-d55e-4ee6-953c-2a8e0e94b938
door
Het werd echter alles behalve eenvoudig. Zelf besloot ik al snel mijn teamgenoten het zware werk op te laten knappen, ok..ik had zwart, dat dan weer wel. Alje had ook zwart en stond al snel totaal verloren, bijna kwam Alje nog terug in de partij, maar hij vergiste zich en … gaf op. Laten we hopen dat het 2 tegen 1 toreneindspel inderdaad verloren was.
Toen moest het van onze twee mannen met wit komen. Zowel Gertjan als Hans speelden lange vechtpartijen die in de laatste minuten op een vol podium werden beslist. Eerst won Hans. De hele partij stond Hans prettig en gaandeweg werd zoals een grootmeester dat doet het ene voordeeltje ingeruild voor een ander voordeeltje net zo lang tot er een dame-eindspel op het bord stond met een verre vrijpion voor Hans. Zwart kon alleen proberen eeuwig schaak te houden en toen dat mislukte stonden we weer gelijk.
Gertjan had ondertussen ook een prettig eindspel, maar in de laatste minuten kan dan nog van alles gebeuren. Ergens schijnt zwart een remise gemist te hebben, maar toen Gertjan een zeer fraaie winst vond met mooi paard + vrijpion tegen kreupele loper boeide dat allemaal niet meer.
Eindstand 2½-1½. Geen beslissingsvluggertjes gelukkig, daar had alleen Alje nog zin in.